Piosenki brytyjskiej grupy rockowej The Beatles są znane ze swojej witalności i różnorodności, obejmującej wszystkie gatunki dnia, od popowych ballad, hard rocka, rocka kwasowego, indyjskich rag po podstawowy rock'n'roll. Napisali także niesamowite piosenki miłosne, a oto niektóre z najlepszych. Trudno jest ograniczyć taką listę do określonej liczby, ponieważ jest tak wiele pięknych tekstów o miłości Beatle. Zawsze będą spory o to, co jest uwzględnione, a co pominięte. Po rozpadzie zespołu EMI / Capitol wydało własną selekcję zwaną Love Songs. Był to podwójny zestaw LP i nigdy nie został ponownie wydany na CD. Pierwsza strona tego albumu rozpoczyna się od pierwszego utworu z naszej listy: 1. „Wczoraj” Jest to bez wątpienia najlepiej znany Klasyczne ballady Paula McCartneya. Najlepsze linie? "Nagle Nie jestem połową mężczyzny, jakim kiedyś byłem Wisi nad mną cień Och wczoraj nadeszło niespodziewanie. Dlaczego musiała odejść, Nie wiem, nie powiedziała… McCartney napisał go sam i śpiewa sam, w towarzystwie własnej gitary akustycznej i kwartetu smyczkowego. Teksty są bolesne, pełne smutku i żalu. „Yesterday” to kwintesencja piosenki o miłości, która kiedyś była, ale już nie jest. Był to pierwszy z solowych występów Beatlesów; wydany w 1965 roku, został pokryty przez innych wokalistów ponad 2000 razy. 2. „If I Fell” to ciekawa kompozycja o niekiedy niepewnej i ryzykownej naturze zakochania. Tutaj są komplikacje, ponieważ piosenkarz (John Lennon) jest już w istniejącym związku i będzie musiał się zakończyć, jeśli inny ma się rozpocząć. „Jeśli dam ci moje serce Muszę mieć pewność od samego początku Że pokochasz mnie bardziej niż ją … Piosenka pochodzi z 1964 roku i prawdopodobnie została napisana przez Lennona, chociaż McCartney przypomina, że się do tego przyczyniła. „If I Fell” to dwuczęściowa harmonia, w której Lennon śpiewa nisko, a McCartney wysoko, i pochodzi z brytyjskiej wersji albumu A Hard Day's Night. W Stanach Zjednoczonych pojawił się na liście Coś nowego. 3. „Chcę trzymać rękę”. DOBRZE. Tak, to proste - ale od początku można zacząć od trzymania się za ręce, szczególnie dla nastolatków. Jeden z pierwszych przebojów Beatlesów, „I Want to Hold Your Hand” został napisany wspólnie przez Lennona i McCartneya, a od góry uchwycił nieartykułowany przypływ pierwszej miłości: „O tak, mówię ci coś Myślę, że zrozumiesz Kiedy mówię, że coś Chcę potrzymać Cię za rękę." Prawdopodobnie dlatego w 1963 roku sprzedano go w milionach na całym świecie. Ma też melodię, której po prostu nie możesz wydostać się z głowy. 4. „I I Love Her”. Historia mówi, że ta piękna ballada została napisana przez Paula McCartneya podczas pobytu w londyńskim domu jego ówczesnej dziewczyny, Jane Asher. Jest to piosenka, z której McCartney jest słusznie dumny, szczególnie linie „ Jasne są gwiazdy, które świecą / Dark is the sky / Znam tę moją miłość / Nigdy nie umrze. ” W tytule jest też sprytne użycie słów. Umieszczenie słowa „I” było kreatywne, skuteczne i inne. Zdecydowanie musi być wysoko na liście wspaniałych piosenek o miłości. 5. „Kiedy mam sześćdziesiąt cztery lata”. Nie jest to tradycyjna piosenka o miłości w prawdziwym tego słowa znaczeniu, bardziej oda do pary, która razem się starzeje. „Mogę się przydać, naprawiając bezpiecznik Kiedy wasze światła zgasną Sweter można przyszyć przy kominku Niedzielne poranki iść na przejażdżkę Robienie ogrodu, kopanie chwastów Kto mógłby prosić o więcej? Czy nadal będziesz mnie potrzebować, czy nadal będziesz mnie karmić Kiedy mam sześćdziesiąt cztery lata? Być może zaskakująco napisał to Paul McCartney, gdy był bardzo młody w czasach Cavern w Liverpoolu. Nie pojawił się na płycie aż do 1967 roku i albumu Sgt Pepper. Mówi o miłości trwającej daleko poza pierwszym rumieńcem zauroczenia, w rzeczywistości miłości trwającej nawet przez pokolenia. 6. „PS I Love You” to cudownie wizualna piosenka kochanka siedzącego, aby napisać list do swojego partnera. Są osobno, ale nie na zawsze, bo niedługo wróci do domu. „Kiedy piszę ten list, wysyłam wam moją miłość Pamiętaj, że zawsze będę w tobie zakochana Doceń te kilka słów, aż będziemy razem Zachowaj całą moją miłość na zawsze PS Kocham cię, ciebie, ciebie, ciebie! ” Ma prostą strukturę, ale wyraźnie przekazuje jej znaczenie. Czy potrzebujemy powiedzieć więcej? Kolejna z pierwszych piosenek Beatle, „PS I Love You”, znalazła się na brytyjskim albumie Please Please Me i była stroną B singla „Love Me Do”. 7. „All My Loving”. Ta piosenka jest jak partner „PS I Love You”. Ponownie mamy pomysł, aby dwoje kochanków było osobno i (w erze przed internetem) obiecało pozostać w kontakcie za pośrednictwem usług pocztowych. To proste przypomnienie, jak słodka może być miłość. „ A kiedy mnie nie będzie / będę pisać do domu każdego dnia / I wyślę wam całą moją miłość ”. Piosenka pochodzi z 1963 roku i jest wyróżniana jako pierwsza piosenka, którą The Beatles śpiewali w amerykańskiej telewizji debiut w Ed Sullivan Show przed widownią szacowaną na około 73 milionów widzów. 8. „Coś”. Frank Sinatra ogłosił kiedyś tę kompozycję George'a Harrisona najlepszą piosenką miłosną napisaną w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat. Harrison powiedział, że inspiracją była piosenka Jamesa Taylora, która rozpoczęła się od tej samej linii początkowej: "Coś w jej ruchach Przyciąga mnie jak żaden inny kochanek Coś w sposobie, w jaki mnie budzi Nie chcę jej teraz zostawiać Wiesz, w co wierzę i jak ”. W pewnym momencie Harrison przypisał inspirację piosence swojej żonie Patti, ale po ich zerwaniu dodał, że myślał także o tym, że artysta R&B śpiewał ją. „Coś” zostało napisane przez wielu innych artystów, w tym Raya Charlesa i Sinatrę. Liczba wersji okładek jest w setkach. I jest ku temu dobry powód. To wspaniała piosenka o miłości. 9. „Dwoje z nas”. Znowu nie jest to piosenka o miłości, ale taka, która mówi o radości z bycia razem. Gdzie tak naprawdę nie ma znaczenia, jeśli wychodzimy i zagubimy się na wsi, to jest w porządku - mamy się nawzajem. „W drodze do domu Jesteśmy w drodze do domu Jesteśmy w drodze do domu Idziemy do domu Ty i ja mamy wspomnienia Dłuższy niż droga, która rozciąga się przed nami ”. Utwór otwierający ostatni album The Beatles, Let It Be, ten utwór jest żywiołowy i optymistyczny. 10. „Real Love”. Apple i Capitol sprzedały tę piękną piosenkę Johna Lennona (pośmiertnie nagraną przez „Threetles” dla serii The Beatles Anthology) jako prezent na Walentynki, kiedy to po raz pierwszy ukazała się w 1996 roku jako singiel na płycie CD. Najlepsze linie: „Myślałem, że już się zakochałem Ale w moim sercu chciałem więcej Wydaje się, że wszystko, co naprawdę robiłem czekał na ciebie." Oczywiście istnieje wiele innych naprawdę świetnych piosenek, które z łatwością można by znaleźć na tej liście. Miłość w wielu formach była tak centralnym tematem w tak dużym repertuarze The Beatles. W części 2 zamieścimy jeszcze dziesięć przykładów świetnych piosenek miłosnych.

w dniu wczorajszym, który rozpoczyna się w piątek, cały świat zapomniał o Beatlesach i ich śpiewniku. Na szczęście nie zdarzyło się to tutaj w The Ringer, więc postanowiliśmy zrobić listę najlepszych przebojów zespołu. „Hey Jude” Brian Phillips: wiem, wiem. Najgorsza możliwa odpowiedź, prawda? „Hey Jude” może nie być najmniej fajną piosenką Beatlesów—to byłoby „Ob-La-Di, Ob-La-Da”, piosenka, która sprawia, że „Octopus' s Garden ” brzmi jak Joy Division napisała go-ale może to być najbardziej afirmatywnie niefajna piosenka Beatlesów., Bardzo poważne akordy fortepianowe I-V-IV plus teksty cheer-up-sad-boy plus chór singalong na-na nie do końca tworzą przełomowy obiekt popowy; nie zrobił tego nawet w 1968 roku, kiedy ” Hey Jude „został wydany w świecie, który miał już zarówno” Strawberry Fields Forever”, jak i Velvet Underground & Nico w nim. To wszechobecne, jasne—prawie wszyscy żyjący prawdopodobnie go pokochali, przynajmniej raz i na kilka minut—ale w gigantycznej, sympatycznej, wszechobecnej żyle, która wydaje się wykluczać, projektowo, na pytanie, czy to jest dobre. A jednak!, Weź smutną piosenkę i zrób to lepiej. Posłuchaj „Hey Jude” jeszcze raz, a na nowo poznasz wszystkie powody, dla których już w połowie wiesz, w głębi duszy, że jest to kwintesencja piosenki Beatlesów. Jak wszystkie świetne utwory, jest nieodparty w sposób, który przeczy ogólnej analizie. Typ piosenki „Hey Jude” może być schlocki i żenujący, ale sam „Hey Jude”, ta precyzyjna kombinacja słów i nut, jest znakomity., Ratuje go nastrój-cóż, ratuje go fakt, że ma jedną z tych melodii, które zdają się istnieć w jakiejś głębokiej korze ludzkiego mózgu od czasów, zanim zaczął się czas, a których kompozytorzy nie wywodzą się z nich, a nie zauważają ich. Ale także nastrój. To o wiele smutniejsze, niż pamiętasz. Również bardziej niejednoznaczne. Ta piosenka sprawia, że melancholia jest trudna do wykrycia, może, ale jest w niej: to delikatne, niespokojne ubijanie, które czujesz w brzuchu. Rodzaj smutku, który piosenka stara się i nie zamyka wokół jak perła., Większość tekstów nie sumuje się zbyt wiele, w tym” movement you need is on your shoulder „linia, że John podobno przekonał Paula, aby zachować, ponieważ brzmiało jak Dylanesque poezja, ale warto zauważyć, że „Hey Jude” dosłownie brzmi jak smutna piosenka ktoś próbuje zrobić lepiej. Większość piano power ballad nie zbliża się do głębi lub niepewności tego uczucia. Jeśli tak, to jako tania imitacja. arc kariery Beatlesów nigdy nie był dokładnie taki, jak go pamiętasz., Historia jest zawsze coś w rodzaju: przeszli od niewinności gumy lat 50. do hippisowskiego mistycyzmu, a następnie spalony, wraz z całym swoim pokoleniem. Ale wczesne rzeczy, jeśli słuchasz z myślą o okresie, są zawsze bardziej seksowne i bardziej brutalne niż powinno być. A później wszystko staje się rozdmuchane i kwaśne i sława-znudzone tak szybko., (Nie mam na myśli źle; moim ulubionym okresem Beatlesów jest faza „Old Brown Shoe” / „The Ballad of John and Yoko” / „Get Back”, kiedy pojawiają się do pracy w obrzyganych futrach i nie rozmawiają ze sobą, a wszystko, co nagrywają, brzmi jak dzieje się wewnątrz aluminiowej puszki, która utkwiła w rynnie deszczowej.) Pomiędzy nimi jest krótka, sięgająca po pokój, miłość i zrozumienie. O czym już są w połowie cyniczni, nawet gdy po to sięgają. dla mnie to brzmi jak „Hey Jude”., To brzmienie zespołu próbującego odnaleźć Nie niewinność, a na pewno nie fałszywą, głęboką niewinność, w której wszyscy parali się wtedy i później, ale rodzaj równowagi, która pozwala żyć dalej w świecie bez zaprzeczania sobie, jaki jest świat. Innymi słowy: „Hey Jude” jest piosenką śpiewaną do siebie, przypominającą sobie, co piosenka powinna zrobić. Wpuść świat pod skórę. Wpuść to do serca. Nie rób tego źle. Nie rób tego zimniej. Nic z tego nie zadziała, w końcu—wszystkie świetne popowe piosenki wiedzą, że popowe piosenki nigdy nie działają—ale co innego można zrobić, jak tylko spróbować?, Wypuść i wpuść. Zaczynaj. „A Day in The Life” Lindsay Zoladz: pozwól, że skieruję twoje uszy do jednego z najlepszych nagrań studyjnych w historii: John Lennon, Ringo Starr i praworęczny człowiek Beatlesów, Mal Evans, kończą kilka overdubów pod koniec lutego ’67, próbując jednocześnie na trzech różnych fortepianach uderzyć w akord. Znasz akord. To ten bezdenny, dźwięczny E-dur uderzony pod koniec „a Day in the Life”, a następnie pozostawiony, aby zadzwonić na wzniosłe 40 sekund. Akord to legion. Akord może przyprawić trupa o gęsią skórkę., Wydaje się to zarówno bez wysiłku, jak i harmonicznie nieuniknione—sposób, w jaki rozwiązuje poprzedzający go dysonans orkiestrowy, jest po prostu jednym z najbardziej oczyszczających momentów w muzyce popularnej—a jednak uświadamiasz sobie, słuchając tych dźwięków, że zajęło im dziewięć prób poprawienia tego, aby wszystkie uderzyły w ich dźwięki w tym samym czasie. Łatwo zapomnieć, słuchając tej piosenki, ale Beatlesi byli przecież ludźmi. The haunting coda to ' s nie jest piosenką Lennona-McCartneya tylko piosenką Lennona/McCartneya., W większości swoich najlepszych kolaboracji para mogła osiągnąć pewien rodzaj połączenia umysłu, ale jest całkiem jasne, gdzie kończy się część Johna, a zaczyna Paula-ten dziwny, śmiały most na szczycie, który opowiada McCartney: „Wake up, got out of bed, dragled a comb across my head…” „a Day in the Life” to piosenka narkotykowa, nie popełnij błędu (BBC zakazało jej do 1972 roku, zakładając, że tekst „i' d love to turn you on” był jak Timothy Leary—esque call to arms), ale Lennon i McCartney zażywali dwie różne substancje., Piosenka stara się zrobić tak wiele rzeczy w pięć i pół minuty, że to dziwne, że w ogóle wisi razem. Ale ta piosenka reprezentuje moment, w którym wszystko, co Beatlesi robili najlepiej, połączyło się w bogatej, chwalebnej harmonii—innowacja studyjna, wrażliwość popowa i awangardowa ambicja uderzyły na raz i wyszły, aby zabrzmieć jak najbardziej poruszający akord, jaki można sobie wyobrazić. „Strawberry Fields Forever” Andrew Gruttadaro: „Strawberry Fields Forever”, napisany w 1966 roku—Faza wąsów zespołu—to yin i yang Beatlesów owinięte w nieco ponad cztery minuty., To nostalgiczne, jak John Lennon śpiewa o miejscu, które przypomina mu dom i dzieciństwo, ale także myślenie przyszłościowe. Jest melodyjny, ale i dysonansowy. Jest roztropny, ale i pełen nadziei. Tradycyjna, ale i awangardowa. Jest delikatny, ale też trochę zły. Piosenka jest wszystkim, czym Beatlesi byli w 1967 roku i wszystkim, czym by się stali. To piosenka, która najbardziej reprezentuje to, kim byli., A co najważniejsze, to piosenka, która miała tak dużo wstecznego odtwarzania, że zainspirowała zespół do nakręcenia teledysku Michela Gondry ' ego, zanim Michel Gondry był jeszcze na tyle stary, aby wiedzieć, jak napisać „Strawberry Fields.” Golden Slumbers ” / ” Carry That Weight „/” the End „(The Abbey Road medley) Kate Knibbs: kiedy byłam mała, mój tata śpiewał mi” Golden Slumbers ” jako kołysankę. Założyłem, że to coś bardzo starego, jak „Hush Little Baby „albo” Twinkle, Twinkle, Little Star.,”Kiedy byłem w szkole podstawowej, usłyszałem piosenkę w audycji Radio Breakfast With the Beatles i czułem się zdumiony—ta piosenka, którą myślałem o tradycyjnym standardzie, archetypowym i należącym do wszystkich, była w rzeczywistości młodsza niż mój ojciec i ballada rockowa. (W rzeczywistości był oparty na starej Brytyjskiej „cradle song”, którą Paul McCartney znał jako dziecko.) Wybór „najlepszego” utworu Beatlesów jest niemożliwy, ale finalna medley Abbey Road-kojąca i zaskakująca, elegancka i pełna nadziei-wydaje się być ostatnią, wielką tezą zespołu., Zaczyna się prosto i dziecinnie i buduje do czegoś znacznie bardziej wyrafinowanego i nieoczekiwanego, powtarzając początek innej piosenki („You Never Give Me Your Money”) w jej środku i używając charakterystycznego motywu gitarowego George ' a Harrisona—i, co najbardziej przejmujące, wszystkie cztery Beatlesy śpiewają razem, co rzadko robili., „The End” zmienia się następnie w ekstatyczne solówki, jakby aby pokazać radość, jaką Grupa czuła w końcu odrywając się od siebie, zanim zakończy się jednym z najczęściej cytowanych tekstów-który, tak, jest teraz banalny i nadużywany, ale jest tylko banalny i nadużywany, ponieważ, jak tak wiele Beatlesów, czuje się fundamentalny, podstawowy w najlepszy sposób: „i w końcu, the love you take is equal to the love you make.” „Let It Be” Rob Harvilla: For the serenity of the piano intro. Za delikatne zakłócenie solówki gitarowej., Za wyraźnie mniej delikatny pierwszy podmuch rogów na drugim refrenie. Ale głównie dla Paula McCartneya „And in my hour of darkness she is standing right przede mną”, mojego ulubionego zbioru sylab w historii rock ' n ' rolla, pogodnych w najbardziej destrukcyjny możliwy sposób, co oznacza, że linia nadal sprawia, że moje oczy dobrze się, za każdym razem. „pomocy!” Jack McCluskey: kiedy byłem młodszy (o wiele młodszy niż dziś), nie zdawałem sobie sprawy, jak ważny jest tekst ” Help!”są., Piosenka napisana stosunkowo wcześnie w superstardzie zespołu, jako naturalna odpowiedź Johna Lennona na to, że w tak przytłaczający sposób znalazł się w centrum uwagi, jest w zasadzie wołaniem o współczucie, otwartość i przyjaźń. To również dżem capital – J, pędny i chwytliwy, jak może być. Co za wyczyn. „While My Guitar Gently Weeps” Katie Baker: kiedy George Harrison przyniósł swoją kompozycję „While My Guitar Gently Weeps” swoim kolegom z zespołu w 1968 roku, nie byli pod takim wrażeniem., Nie było to długo po tym, jak Beatlesi wrócili ze swoich transcendentalnych podróży, a inspiracja Harrisona woo-woo—piosenka była pod wpływem I Ching, jak powiedział – była trochę cienka. Wczesne próby nagrywania „WMGGW” były nieużywane i nie inspirowane. (Jeszcze później, gdy Jann Wenner chwalił piosenkę w Rolling Stone jako jedną z „najlepszych” Harrisona, nazwał tekst „lekko obłudnym i głoszącym kazania.,”) więc trzeba podziwiać późniejsze drobne flex Harrisona: sprowadził on Erica Claptona do gry na gitarze w utworze, zmuszając resztę Beatlesów do przyspieszenia gry i narodziła się jedna z najlepszych piosenek wszech czasów „…and friends”. W 1987 roku Harrison i Clapton wykonali „WMGGW” ze swoimi późnymi włosami i podwiniętymi rękawami blezer oraz oh, just Phil Collins i Ringo Starr na perkusji, no biggie., W 2004 roku w rock and Roll Hall of Fame, gdzie pośmiertnie uhonorowano Harrisona, Tom Petty śpiewał, Steve Winwood strummed i Prince pojawili się z cienia z mrożącym krew w żyłach extended outro. Myślę, że nie jest to bardziej transcendentalne. „Something” Ben Lindbergh: „While My Guitar Gently Weeps” to moja ulubiona piosenka Beatlesów, ale Bakes mnie wyprzedził, więc biorę jedyną piosenkę Harrisona, która została wybrana jako strona A singla Beatlesów i druga najczęściej coverowana kompozycja w katalogu Beatlesów., Na przełomie lat 60. i 70., kiedy tworzył klasyki takie jak „While My Guitar”, „Something” I „Here Comes The Sun” i gromadził materiał na solowy album All Things Must Pass, George mógł być najlepszym autorem tekstów The Beatles, A „Something” jest najlepszą piosenką na najlepszym albumie zespołu. „Something” to prosta piosenka miłosna z okresu, kiedy była to względna rzadkość dla rozpadającej się grupy, zawiera eleganckie, zwodniczo proste teksty, jedną z najlepszych solówek gitarowych zespołu i najlepszą kombinację perkusji i basu w piosence Beatlesów., Poważnie, posłuchaj tylko tych dwóch utworów – a potem dziewięciominutowej wersji bootlegu, w której George warsztatuje tekst, który nie trwał długo: „coś w sposobie, w jaki się porusza / przyciąga mnie jak granat.” „Come Together „ Piosenka, pierwotnie przeznaczona jako hymn kampanii dla pro-psychodelicznego kandydata na gubernatora Kalifornii, zawiera takie spostrzeżenia jak ” He wear no shoeshine, he got toe-jam football.,”Kiedy katalog Beatlesów wreszcie trafił na Spotify w Wigilię Bożego Narodzenia 2015 roku, „Come Together” od razu było najbardziej streamowane. Chwytliwe jak diabli. Zastrzel mnie. „In My Life” Shaker Samman: w młodości mogłem być opisany jako kujon. Byłem powolny, uwielbiałem historię, a mój skok zmieniał formę za każdym razem, gdy wypuszczałem piłkę—coś nadal jest prawdą w mojej dzisiejszej grze., Pierwsza rapowa piosenka, którą usłyszałem, prawdopodobnie pochodziła z albumu Kidz Bop, A Pierwszy raz zapłaciłem za popularną piosenkę na iTunes, kiedy zahaczyłem o hit Lil Jona „Snap Yo Fingers” za fajne $ ponieważ dziewczyna, w której się podkochiwałem w szkole podstawowej powiedziała mi, że jest to jej ulubiona piosenka. Podczas gdy wszyscy inni byli zajęci byciem „popularnymi”, „interesującymi” lub „zaproszonymi na przyjęcia urodzinowe”, ja byłem w domu, słuchając Beatlesów. mówię to nie po to, by wzbudzić jakąś litość, ale po to, by uznać moją niezręczność przez całe życie. B-side Revolver był przez pewien czas moim ulubionym zestawem utworów Beatlesów. Więc to była pomoc!., I w końcu, Rubber Soul, i jego breakout track, ” In My Life.”Lennon nazwał piosenkę swoim pierwszym prawdziwym dziełem, ponieważ widniała w świecie sentymentalizmu i osobistej nostalgii, z którą nigdy wcześniej nie miał do czynienia., Teksty są nawiedzające, piękne i głęboko ludzkie w pewien sposób bardzo niewiele z poprzednich piosenek Beatlesów o miłości kiedykolwiek były: ale z tych wszystkich przyjaciół i kochanków nie ma nikogo porównuje się z Tobą i te mem ' Ries tracą znaczenie kiedy myślę o miłości jak coś nowego są setki utworów, które przedzierają się przez mętną wodę życiowych emocji, ale żaden nie pasuje do tego. Wiem, że często zatrzymuję się i myślę o tej piosence. W życiu kocham to bardziej.

50 lat temu rozpadł się zespół The Beatles Młodzi polscy muzycy opowiadają o wpływie tej muzyki na ich twórczość Ich postacie zastąpiły mi komiksy i bajki - podkreśla Łukasz Lach z To jeden z zespołów, który stał się ścieżką dźwiękową mojego dzieciństwa - mówi Kasia Lins Zamiłowanie do twórczości Bitli jest swoistym "klejem", który połączył nas w zespół - mówią muzycy The Fruitcakes Od kołyski aż po grób Ta miłość zaczęła się szybko i nigdy nie skończyła. U Łukasza Lacha to zaczęło się w dzieciństwie. – Beatlesów zobaczyłem w telewizorze w wieku czterech lat i zakochałem się – wspomina – nie tylko w muzyce, ale i w zjawisku. Ich postacie zastąpiły mi komiksy i bajki. W miarę upływu czasu więź się pogłębiała. – Ich piosenki, chęć ciągłych zmian, rozwoju, eksperymentowania jest moim kompasem i punktem odniesienia. To fenomenalna muzyka, kolorowa i nieoczywista, choć tak często ubrana w dziś już dla nas klasyczne szaty. Historia miłości Kasi Lins wyglądała zaskakująco podobnie. – The Beatles byli ścieżką dźwiękową mojego dzieciństwa i czasów młodzieńczych – wspomina. – To muzyka, którą emocjonalnie może przeżywać dzieciak, a intelektualnie świadomy, dojrzały słuchacz, dlatego z tej muzyki, z tych piosenek się nie wyrasta. Te pieśni poznaje się na nowo i czyta inaczej na każdym etapie muzycznego rozwoju. POLECAMY: The Beatles na archiwalnych zdjęciach. Bez nich świat muzyki nie byłby taki sam Przykładem tego, jak Beatlesi silnie wpływają na młode pokolenie twórców, świadczy przykład The Fruitcakes: – Muzyka, ale też cała artystyczna działalność i otoczka wokół Beatlesów odcisnęła na nas piętno w sposób wielowymiarowy – podkreślają – Zamiłowanie do twórczości Bitli jest dla nas w zasadzie fundamentalne, jest swoistym "klejem" który połączył nas w zespół. Liverpool calling O tym, jak wiele w muzyce zespołu z Trójmiasta jest odniesień do muzyki lat 60. i 70., można posłuchać na najnowszej płycie The Fruitcakes "Into the Sun", o której pisaliśmy w cyklu Płyta Tygodnia. – Była to bezdyskusyjnie grupa wybitnych songwriterów, która stanowiła dla nas niezwykle silną inspirację. Swoje umiejętności i techniki kompozycji kształtowaliśmy poprzez rozkładanie muzyki The Beatles na czynniki pierwsze, analizując przewroty akordów, sposób prowadzenia melodii oraz harmonizowanie. Świadome granie i śpiewanie tych piosenek to doskonała szkoła piosenko-pisarstwa – dodają. Dowodów w sprawie miłości Łukasza Lacha można szukać na płytach Przykładem jest "Jeff", ostatni utwór z płyty " wydanej 10 lat temu. Łukasz podkreśla, że jego ukochaną płytą Beatlesów jest Biały Album. Na " i nie tylko, można znaleźć na to dowody. Z Kasią Lins rozmawiamy tuż przed wydaniem jej drugiej płyty. – To zawsze najbardziej pociągało mnie w The Beatles i chyba to sprawia, że ich muzyka wciąż jest seksi. Zawsze życzyłam sobie tego, żeby moje płyty nie były porzucane wraz z dojrzewaniem słuchacza, żeby zachowując swoja osobność, nie traciły jakiejś uniwersalności i ponadczasowości – podkreśla. "Moja wina" ukaże się 29 maja. Okulary i łodzie podwodne Muzycy The Fruitcakes zwracają uwagę na siłę oddziaływania słynnej czwórki na polu pozamuzycznym. – Można byłoby ich nazwać "trendsetterami" – stwierdzają. – Zarówno w kwestiach psychodelicznych strojów, działalności filmowej, przełamywania tabu w tekstach, promowaniu nieznanych artystów, jak i podejmowaniu radykalnych i niespodziewanych dla publiki decyzji takich jak np. przerwanie działalności koncertowej. Sosnowski idzie o krok dalej: – To nie jest dla mnie zespół, który przestał istnieć. Formalnie zakończyli działalność, ale ich geniusz nadal żyje w piosenkach i będzie zachwycał kolejne pokolenia. The Beatles to dla mnie fantastyczne źródło wiedzy kompozytorskiej, pisarskiej i aranżacyjnej – przyznaje bluesman. – We wszystkich tych dziedzinach wyznaczyli dla mnie pewne wzorce, trochę tak jak to Mozart uczynił w przypadku kształtowania formy utworów klasycznych. CZYTAJ TAKŻE: Paul McCartney: młodość przed osiemdziesiątką Nie można przy tym zapominać o sile oddziaływania na kulturę w ogóle, co wskazują The Fruitcakes. – Byli niezależni, wyznaczali nowe kierunki w sztuce i szeroko pojętej kulturze. Robi to niezwykle mocne wrażenie nawet z perspektywy 50 lat, które minęły od ostatniej płyty The Beatles, a dowodzi temu fakt, że tak wielu współczesnych artystów nadal wymienia zespół jako jedną z głównych inspiracji. Personal… beatles Obok wspomnień i odniesień jest temat wyboru tego jednego jedynego idola. W przypadku czwórki z miasta The Reds, pytania jest szczególnie trudne, a odpowiedzi bywają zaskakujące. Łukasz Lach: – Dziś najbliżej mi do Johna i George'a. U pierwszego pociągający jest jego wieczny bunt i inklinacje artystowskie. Jego flirt ze sztukami wizualnymi, z performancem i sztuką nowoczesną uważam wciąż za bardzo inspirujący. U George'a ten kierunek do wewnątrz, w duchowość był moim zdaniem bardzo szczery i prawdziwy. Są perły, które dzisiaj, właśnie teraz w przymusowej izolacji, dodają mi otuchy. Myślę tu o "The Inner Light". Kasia Lins w ostatnim czasie najczęściej wraca do "Riding to Vanity Fair" McCartneya. – Kilka lat temu przy pracy nad płytą "Wiersz Ostatni" puścił mi ją Marcin Bors. Od tego momentu często wracam do albumu "Chaos and Creation in the Backyard", a w szczególności do tej niepokojącej piosenki. Rozkochanym w Beatlesach The Fruitcakes najbliżej do… Harrisona. Historia tej miłości sięga roku 2011., kiedy wybrali się w trasę koncertową z zespołem Tymona Tymańskiego The Transistors, upamiętniającą 10. rocznicę śmierci Georga. – Mieliśmy wtedy okazję uważniej wgłębić się w twórczość "cichego Beatlesa" i docenić jego wkład w muzykę macierzystego zespołu. Piosenki takie jak "Something", "Here Comes The Sun", cały album "All Things Must Pass" (którego większa część została napisana jeszcze podczas istnienia The Beatles) czy utwór "Not Guilty", który ukazał się dopiero na Antologii w latach 90., to rzeczy ponadczasowe, a jednocześnie w latach aktywności Bitli trochę zepchnięte na dalszy tor, przyćmione charyzmą i płodnością artystyczną Johna i Paula. POLECAMY: 50 lat "Yellow Submarine" Beatlesów. "Próbowaliśmy tylko napisać piosenkę dla dzieci" Dla Sosnowskiego wybór jednego z Czwórki to misja niemożliwa. Powód tego jest bardzo prosty: – Jedną z moich ulubionych piosenek, "Across The Universe", napisał John i Paul, a drugą – "With a Little Help From My Friends" – Ringo. O ile charakterologicznie bliżej mi do McCartneya, to muzyczny duet McCartney/Lennon był absolutnie niedościgniony i stanięcie po którejś ze stron wydaje mi się karkołomne. Może jedynie Jagger/Richards mogliby z nimi stawać w szranki. Przynajmniej w Europie – dodaje muzyk. Tylko Lennon Ku niemałej radości autora tekstu pojawiła się też frakcja Lennona. Znaleźli się w niej Kasia Lins i Swiernalis, który, podobnie jak jego utalentowana koleżanka, niebawem powróci z nowym materiałem. Nim to się stanie, przyzna się tu, wszem i wobec, do swojej niemiłości do Beatlesów, ale i, na jego szczęście, do podziwu dla charyzmy Lennona. Jego drogę solową uważa bezsprzecznie za najciekawszą ścieżkę drogi muzycznej spośród wszystkich członków Tego Zespołu. – Późniejsza droga Lennona, odejście od pierworodnego nurtu wesołych piosenek o miłości i tęsknocie za ukochaną to dla mnie najciekawsza strona tego zespołu, która nie zdążyła wystarczająco się rozwinąć w związku z tragiczną śmiercią – mówi Swiernalis. Podobnego zdania jest Kasia Lins: - Lennon solo to figura, której nie da się nie lubić, jego kompozycje są poza kategorią, nie mylić z bałwochwalstwem i święceniem tego co święte, to jedynie moja refleksja dotycząca tej jego dobrej, piosenkowej uniwersalności z zachowaniem jakości i wszelkich dóbr intelektualnych – zastrzega. Paweł Swiernalis docenia okres Johna po odejściu z zespołu za "przedziwne odejście w stronę pacyfizmu, ideologii hippie i komentowanie w sposób performatywny i często niezrozumiały dla większości oceniających". – To naturalne stadium, w jakie artysta powinien się przemienić, nieważne jak wielki, czy zerowy wpływ na to miała Yoko Ono i czy to przez nią ten ponadczasowy zespół się rozpadł. Lennon to piewca kolejnych idei, zabity podczas wędrówki. Pryzmat miłości Johna i Yoko wskazuje również Kasia Lins, przypominając książkę Jonathana Cotta "Dni, których nigdy nie zapomnę", jako zapis wieloletnich, luźnych i bardzo naturalnych rozmów. – Warto przeczytać, bo kiedy słuchamy muzyki, często warto też poznać kontekst. Nie zawsze, ale w tym przypadku naprawdę warto. POLECAMY: Tłumy na Abbey Road. Mija 50 lat od słynnej sesji zdjęciowej The Beatles I tak można wspominać przez kolejne 50 lat... Miłość do Beatlesów jest specyficzna, bo każdy ma swoją. Gdy w niej się spotykamy, powstają nowe zespoły, jak The Fruitcakes. Jeśli różnimy, niegroźna polemika, jak tutaj. W jednym jesteśmy wspólni: słuchamy tych samych płyt. Niewiele jest rzeczy pewnych na tym świecie. Pamięć o Beatlesach to jedna z nich. Zaraz potem są śmierć i podatki.

Paul McCartney jest bez wątpienia jednym z najbardziej utalentowanych autorów piosenek, jakich kiedykolwiek znała muzyka pop, jego ostatni album McCartney III jest tego dowodem, nawet jako 78-latek. Jako artysta solowy w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat, odcisnął na muzyce niewiarygodnie duże piętno, które do dziś jest wyraźnie widoczne. Jednak to właśnie jego praca w zespole The Beatles prawdopodobnie przetrwa nas wszystkich. Poniżej przedstawiamy wszystkie piosenki McCartneya stworzone z Fab Four i zebrane razem 20 najlepszych. McCartney i John Lennon mogli dzielić jedno z najbardziej owocnych partnerstw w pisaniu piosenek wszechczasów, ale tak naprawdę para często pracowała osobno, zanim połączyła swoje dzieła razem. Macca był nawet znany z tego, że niektóre utwory tworzył samodzielnie, nagrywając kilka z nich również pojedynczo. Tutaj mamy najlepsze z Macca i jego notoryczne ucho do melodii. Reklama Reklama Paul McCartney dołączył do The Beatles w 1957 roku i szczęśliwie grał drugie skrzypce do Lennona przez jakiś czas przed wybiciem się do świata songwriting własnych. Utalentowany muzycznie, Macca ma jedną rzecz, za którą większość muzyków zabiłaby, ale tylko nieliczni ją mają; nosa do tego, czego chce publiczność. Widać było, że najsłynniejszy basista świata tworzy ballady, rockowe numery, piosenki, które cię rozśmieszają i takie, które wysyłają cię na most. Pauk McCartney, można śmiało powiedzieć, jest jednym z najbardziej cenionych brytyjskich autorów piosenek i filarem kultury. Poniżej mamy 20 naszych ulubionych utworów. Najlepsze piosenki Paula McCartneya z Beatlesów: ’I’m Looking Through You' Z albumu Rubber Soul, McCartney napisał tę piosenkę dla swojej ówczesnej dziewczyny Jane Asher. Widzimy w niej Macca używającego swojego pióra, aby wysłać strzał w stronę aktorki, która jego zdaniem zawiodła go odmawiając pozostania w domu i wyjeżdżając na tournee teatralne. Pomimo trudnego tematu, podobnie jak znaczna część Rubber Soul, 'I’m Looking Through You' jest tak bliskie zapisania lata na płycie, jak to tylko możliwe. Jest jasny, skoczny i pełen słońca. ’We Can Work It Out' Przez pewien czas John Lennon i Paul McCartney byli demonami prędkości. Podobnie jak wiele innych wczesnych utworów The Beatles, 'We Can Work It Out' został napisany szybko i ze świadomością, że prawdopodobnie trafi na szczyty list przebojów. The Fab Four stali się behemotem i w 1965 roku, podczas tworzenia „Rubber Soul”, byli chętni, aby utrzymać dobre czasy. To oznacza, że pomimo wielu interpretacji sugerujących, że zespół napisał tę piosenkę, aby sprzeciwić się zaangażowaniu USA w wojnę w Wietnamie, jest o wiele bardziej prawdopodobne, że została ona napisana jako singiel dla pieniędzy. Mimo to, jest to jedna z najlepszych popowych ballad, jakie kiedykolwiek usłyszysz, więc na pewno ma to swoje plusy. ’Paperback Writer' Jedną z piosenek, której autorstwo przypisuje się partnerstwu Lennon-McCartney był 'Paperback Writer'. Lennon przyznał później, że poza kilkoma słowami i pewną inspiracją, piosenka ta była w całości pomysłem McCartneya. „Myślę, że mogłem pomóc z niektórymi tekstami. Tak, pomogłem. Ale to była głównie melodia Paula”, powiedział Lennon Hit Parade w 1972 roku, potwierdzając później w rozmowie z Playboyem, że „’Paperback Writer' jest synem 'Day Tripper', ale to piosenka Paula.” Choć to z pewnością prawda, powiedzielibyśmy, że spory kawałek zasług należy się również cioci Macca – Lil. „Pomysł jest nieco inny” – wspominał McCartney. „Lata temu moja ciocia Lil powiedziała do mnie: 'Dlaczego zawsze piszesz piosenki o miłości? Czy nie możesz czasem napisać o koniu albo konferencji na szczycie albo o czymś ciekawym?' Więc pomyślałem, 'W porządku, ciociu Lil'. I ostatnio nie piszemy wszystkich naszych piosenek o miłości.” Jedną z takich piosenek było 'Paperback Writer'. ’I’ve Just Seen A Face' McCartney zawsze czerpał od osób z otoczenia po swoje samorodki inspiracji. Wcześniejszy tytuł „Auntie Gin’s Theme” Macca początkowo zadedykował najmłodszej siostrze swojego ojca. Ostatecznie jednak piosenka stała się znana jako 'I’ve Just Seen A Face', ale nie straciła nic ze swojego konwersacyjnego uroku. McCartney stwierdził: „Z mojego punktu widzenia to było trochę country i western… było szybciej, choć to było dziwne uptempo. Byłem z tego całkiem zadowolony. Tekst działa; ciągnie cię do przodu, ciągnie cię do następnej linijki, jest w nim natarczywa jakość, która mi się podobała.” ’Love Me Do' Zebrane z wydanego w 1963 roku albumu Please, Please Me, 'Love Me Do' jest tak blisko archetypu Beatlesów, jak to tylko możliwe. Jest to prawdopodobnie piosenka, od której wszystko się zaczęło. Napisana w 1962 roku piosenka stała się wstępem Fab Four do pisania piosenek. Po tym, jak utwór dał grupie wiarę w swoje możliwości, przesłuchali go dla producenta George’a Martina, który rozpoczął pracę nad piosenką właśnie tam i wtedy, później dodając partię harmonijki. To był początek wszystkiego i grupa zapuściła korzenie, które zapoczątkowały jedną z najlepiej prosperujących karier wszech czasów. ’I’ll Follow The Sun' 1964 „Beatles for Sale” to początek ewolucji zespołu z przebojowego boysbandu w poważnych przebojowego boysbandu w poważnych artystów. Na 'Ill Follow The Sun', choć zespół pozostaje wierny swoim miłosnym tematom, piosenka ma bardziej mroczny wydźwięk niż ich poprzednie dokonania. Ten utwór skupia się na mężczyźnie, który czuje się niedoceniany przez swoją partnerkę, stawiając jej ultimatum. Może i znajduje się na jednym z najmniej lubianych albumów zespołu, ale ten utwór jest czułym odzwierciedleniem trudnego momentu dla każdego związku. Teksty takie jak „A teraz nadszedł czas, więc, moja miłości, muszę odejść. I choć tracę przyjaciela, w końcu będziesz wiedziała…” pokazały nową stronę zespołu. ’Helter Skelter' Słynny utwór wydany jako drugi singiel z dziewiątej studyjnej płyty The Beatles „The White Album”, historycy muzyki uważają dodanie „proto-metalowego ryku” na 'Helter Skelter' za ważny wczesny rozwój muzyki. W rzeczywistości, będzie to później przypisywane jako główny wpływ w formowaniu muzyki heavy metalowej. Macca czerpał inspirację z każdego miejsca podczas pisania swoich piosenek. Plotka głosi jednak, że basista The Beatles zainspirował się do napisania „Helter Skelter” po obejrzeniu wywiadu przeprowadzonego przez Pete’a Townshenda z The Who. Townshend, który w tamtym czasie był młodym, zgryźliwym młodzieńcem, opisał utwór 'I Can See for Miles' jako ich „najgłośniejszą i najbrudniejszą” piosenkę do tej pory. Z tymi komentarzami Macca przyjął wyzwanie, jakim było popchnięcie do przodu publicznego postrzegania The Beatles. McCartney, ze słowami Townshenda brzmiącymi mu w uszach, usiadł do tworzenia 'Helter Skelter'. ’I Saw Her Standing There' Klasyk Cavern Club, 'I Saw Her Standing There' jest prawdopodobnie jednym z przełomowych utworów The Beatles. Rozpalił serca dziewcząt i sprawił, że o Fab Four mówiło się w każdym mieście. Count-in Macca może być sławny, ale to był śmierdzący riff, który nastąpił po nim, który powiedział każdemu fanowi muzyki dookoła, to nie był boysband. W 2007 roku, Macca wspominał o tworzeniu piosenki: „Te wczesne dni były naprawdę fajne, po prostu wzajemne oswajanie się i uświadamianie sobie, że jesteśmy dobrzy. Po prostu zdawałeś sobie sprawę z tego, co on przekazywał z powrotem. Często to była twoja piosenka lub jego piosenka, nie zawsze zaczynało się od zera. Zawsze ktoś miał jakiś mały zalążek pomysłu”. Duet usiadłby wtedy naprzeciwko siebie i próbowałby napisać piosenkę, „Więc ja zacząłbym od 'She was just 17, she’d never been a beauty queen', a on byłby jak, 'Oh no, that’s useless' i 'You’re right, that’s bad, we’ve got to change that.' Potem zamieniając to w naprawdę fajny tekst: 'Wiesz o co mi chodzi.' 'Tak, to działa.” ’All My Loving' Nigdy nie wydany jako singiel, piosenka ta jest powszechnie uwielbiana za swój popisowy występ w programie The Ed Sullivan Show. Był to pierwszy utwór, który zespół zagrał podczas swojego kultowego występu i od tego czasu utkwił w sercach i umysłach publiczności. Występ ten, transmitowany do ponad 73 milionów widzów, zapoczątkował karierę zespołu w Stanach Zjednoczonych i zapoczątkował brytyjską inwazję na poważnie. Pierwotnie zaczynał życie jako wiersz dla Jane Asher, jest to jedna z pierwszych piosenek, w których Macca miał tekst przed muzyką. ’Can’t Buy Me Love' Szanse są takie, że jeśli zaczniesz to śpiewać gdziekolwiek na świecie, dostaniesz co najmniej jeden telefon zwrotny. Kiedy The Beatles osiągnęli niewiarygodny wyczyn, jakim było utrzymanie pięciu pierwszych miejsc na amerykańskiej liście przebojów w 1964 roku, ta piosenka była tam na samym szczycie. Mimo prób wielu ludzi sugerujących, że McCartney napisał tę piosenkę o pracowniku seksualnym, znając Maccę, szanse na to są bardzo małe. Zamiast tego, porusza ideę miłości i transakcyjnego sposobu, w jaki ludzie do niej podchodzą. ’Oh! Darling' Pierwsze pojawienie się piosenki z Abbey Road na naszej liście i to właśnie 'Oh Darling' dostaje ukłon. W czasie tworzenia tej kompozycji Paul McCartney szybko nauczył się, że aby wprowadzić w życie swoją indywidualną wizję, musi dużo pracować nad sobą. Oznaczało to, że każdego ranka przychodził wcześnie do studia, aby uzyskać napięty wokal, na którym opiera się ta piosenka. To była jedna piosenka, którą Lennon uważał nie tylko za świetny utwór, ale także za taką, w której sam chciałby zaśpiewać, sugerując, że zrobiłby to lepiej, 'Oh! Darling' z Abbey Road. Powiedział Sheff: „’Oh! Darling' było świetnym utworem Paula, którego nie zaśpiewał zbyt dobrze. „Zawsze myślałem, że mógłbym to zrobić lepiej”. Przyznając, że duet nie działał w ten sposób: „On to napisał, więc co tam, on to zaśpiewa”, powiedział Lennon, zasugerował również, że było to bardziej w jego stylu. Wspominał Sheffowi: „Gdyby miał choć trochę rozumu, powinien był pozwolić mi to zaśpiewać.” ’Get Back' To, co miało być tytułowym utworem albumu Let It Be z 1970 roku, było przesiąknięte taką energią i mocą, jaką grupa miała nadzieję wnieść do swoich sesji nagraniowych. Piosenka sugeruje, że Macca szukał inspiracji w Ameryce, jako że ten gotowy do słuchania w radiu rocker jest szczerze mówiąc bardziej amerykański. Pomimo, że nagranie mogło zostać odrzucone, ta piosenka wciąż przypomina nam, że The Beatles opuścili zespół, gdy byli na szczycie. To niezwykła piosenka, którą większość ludzi uznałaby za ich szczytowe osiągnięcie. ’For No One' Kolejna oda do Jane Asher, McCartney zapisuje w piosence zmagania, z którymi boryka się wewnętrznie, mając nadzieję, że Asher wpasuje się w jego życie i zapomni o własnej karierze, co nigdy nie było w planach. Chociaż Macca nigdy w pełni nie przyznał, że piosenka była o Asher, powiedział: „Wydaje mi się, że doszło do kłótni. Nigdy nie mam łatwych relacji z kobietami.” Ten utwór jest podstawą albumu Revolver i doskonale podkreśla przemianę grupy z gwiazd popu w muzyków, jako że przywołuje barokowy pop, który sprawi, że grupa rozwinie się po raz kolejny. ’Penny Lane' Ostatnio obarczony kontrowersjami, 'Penny Lane' jest jedną z najbardziej znanych piosenek The Beatles. Napisana na potrzeby Magical Mystery Tour w 1967 roku, piosenka została skomponowana, gdy Macca siedział na przystanku autobusowym na Penny Lane, czekając na przyjazd Lennona. Notując to, co zobaczył, wyczarował potoczne spojrzenie na Liverpool i brytyjskie społeczeństwo, które go zrodziło. Był to czysty materiał na listy przebojów dla amerykańskiej publiczności, uwiedzionej tweeness dzieciństwa Macc’a w stylu nursery rhyme. Niekoniecznie jest to najbardziej odważny numer Macca, ale znalazł się na tej liście, ponieważ przywitał nową erę dla zespołu i z rozmachem rozpoczął rok 1967. ’Eleanor Rigby' „To po prostu przyszło. Kiedy zacząłem robić melodię, rozwinąłem tekst. Wszystko wzięło się z pierwszej linijki. Zastanawiam się, czy są dziewczyny o imieniu Eleanor Rigby?” Wyobrażamy sobie, że teraz na pewno są! Soczysty ślad pięknie odzwierciedla się w tekście, który przedstawia historię samotnej starej kobiety. Jeden z wielu wspaniałych utworów McCartneya z Revolver – bezsprzecznie jego najlepszy występ dla zespołu – piosenka jest kontynuacją fascynacji Macca tym, co niekochane i zapomniane. As well as shining a light on those lost stories, McCartney always puts a mirror to our actions and asks if we’ve done enough. ’Let It Be' Prawdopodobnie jedna z najbardziej osławionych kompozycji piosenek wszech czasów, Macca wymyślił tę piosenkę po tym, jak obraz jego zmarłej matki ukazał mu się we śnie i powiedział mu, żeby 'Let It Be'. Być może z powodu tej historii pochodzenia lub, co bardziej prawdopodobne, z powodu chóralnego podtekstu piosenki, ale jest coś zdecydowanie duchowego w tej piosence. Nie ma wątpliwości, że jest to jedna z najbardziej znanych piosenek Beatlesów wszech czasów i to często może mieć dramatyczny wpływ na purystów Fab Four wybierających ją jako swoją ulubioną, w końcu istnieją tysiące coverów tego utworu. Ale my twierdzimy, że jest ku temu dobry powód, jest to jeden z najlepszych utworów Macca. ’Blackbird' Jeden z najbardziej politycznych utworów Najbardziej politycznych piosenek Paula McCartneya. Beatle usiadł do pisania 'Blackbird' po obejrzeniu niezliczonych historii o łamaniu praw obywatelskich w 1968 roku. Jest to nie tylko jedna z jego najprostszych piosenek (wykorzystująca tylko jego wokal, gitarę akustyczną i stuknięcie metronomu), ale także najpotężniejsza. Macca powiedział o piosence w 2008 roku: „Byliśmy całkowicie pogrążeni w całej sadze, która się rozwijała. Wpadłem więc na pomysł, by użyć kosa jako symbolu czarnej osoby. Niekoniecznie był to czarny 'ptak', ale to działa w ten sposób, tak samo jak wtedy nazywało się dziewczyny 'ptakami'; Everly’owie mieli 'Bird Dog', więc słowo 'ptak' było na porządku dziennym. 'Take these broken wings' was very much in my mind, but it was not exactly an ornithological ditty; it was purposeely symbolic.” Prawdziwa siła jego piosenki pochodzi z niedopowiedzianego przesłania. Jest ono proste, równość dla wszystkich powinna być czymś oczywistym. Ale sposób, w jaki jest ono przekazywane, jak wtedy, gdy tata ogłasza, że nie jest zły, tylko rozczarowany, jest porywający, zachęcający i zupełnie wyjątkowy. ’Yesterday' Niekończący się cover i prawdopodobnie przesadzony-Łatwo przeoczyć geniusz kompozytorski, który kryje się w utworach takich jak 'Yesterday'. W ten sam sposób, w jaki my wszyscy bierzemy chleb krojony za pewnik, zapominając, kiedy to była najlepsza rzecz, można czasem zapomnieć, jak piękny jest ten utwór. McCartney nawet wybrał go jako jeden ze swoich ulubionych: „Cóż, trudno wybrać ulubiony. To (’Here, There and Everywhere') jest jednym z moich ulubionych. Patrzysz na swoje piosenki i sprawdzasz, które z nich uważasz za najlepiej skonstruowane i takie tam”, mówi McCartney. „Myślę, że 'Yesterday' – gdyby nie był tak udany – mógłby być moim ulubionym. „Ale wiesz, masz tę rzecz, kiedy coś jest po prostu tak udane… ludzie często nie chcą robić 'tego wielkiego', którego wszyscy chcą, żeby zrobili. W pewnym sensie unikają tego,” kontynuował McCartney. „’Here, There and Everywhere' z 'Yesterday' jako bliską drugą pozycją.””' ’Here There and Everywhere' Hymn Revolver 'Here There and Everywhere' to piosenka, która ma wszechobecny urok nawet dla cantankerous Johna Lennona, który powiedział o tej piosence: „To była jego wspaniała”, po czym dodał: „To całkowicie piosenka Paula, jak sądzę. I jedna z moich ulubionych piosenek Beatlesów.” McCartney sam później zauważył, że „była to jedyna piosenka, za którą John kiedykolwiek mnie pochwalił”. I też zasłużył na ten komplement. Zainspirowana przez 'God Only Knows', ulubioną piosenkę McCartneya wszech czasów, piosenka jest boleśnie piękna. „To właściwie tylko wstęp, który ma na to wpływ. John i ja byliśmy kiedyś zainteresowani tym, co staromodni pisarze nazywali wersem, a my dziś nazwalibyśmy intro – tym całym wstępem do piosenki, i chciałem mieć jeden z nich na froncie 'Here, There and Everywhere'. John i ja byliśmy całkiem za tymi ze staromodnych piosenek, które kiedyś je miały, a umieszczając to na froncie 'Here, There and Everywhere,' robiliśmy harmonie, a inspiracją do tego byli Beach Boys.” Dodając: „Mieliśmy to w głowie podczas wstępu do 'Here, There and Everywhere'. Nie sądzę, żeby ktokolwiek, chyba, że mu powiem, zauważył, ale często tak robiliśmy, czerpaliśmy coś od artysty lub artystów, których naprawdę lubiliśmy i mieliśmy ich w głowie podczas nagrywania, żeby dać nam inspirację i nadać kierunek – prawie zawsze kończyło się to brzmieniem bardziej jak my niż oni.” ’Hey Jude' Nie musimy wam mówić o sile 'Hey Jude', wystarczy posłuchać, jak ta piosenka jest śpiewana na festiwalu lub dużym zgromadzeniu i usłyszeć, jak 90% ludzi przyłącza się do niej. Pomyśleliśmy, że najlepiej będzie pozwolić partnerowi Macca w pisaniu piosenek opisać to najlepiej dla was, Lennon powiedział: „To jest jego najlepsza piosenka. Zaczęło się od tego, że była to piosenka o moim synu Julianie, ponieważ Paul zamierzał się z nim zobaczyć. Potem zmienił ją w 'Hey Jude'. Zawsze myślałem, że to było o mnie i Yoko, ale on powiedział, że to było o nim i jego.” Podczas swojego słynnego wywiadu dla Playboya z 1980 roku, Lennon zaoferował również inną teorię na temat powstania piosenki: „Powiedział, że została ona napisana o Julianie. Wiedział, że rozstałem się z Cyn i zostawiłem wtedy Juliana. Jechał do Juliana, żeby się z nim przywitać. Był dla mnie jak wujek. I to on wymyślił 'Hey Jude'. Ale ja zawsze słyszałem to jako piosenkę dla mnie. „Teraz brzmię jak jeden z tych fanów, którzy wczytują się w to wszystko… Pomyśl o tym: Yoko dopiero co weszła w życie. On mówi. 'Hej, Jude'-’Hej, John.' Podświadomie mówił: 'Śmiało, zostaw mnie'. Na poziomie świadomym, nie chciał, żebym odchodził. Anioł w nim mówił: 'Błogosławię cię'. Diabeł w nim nie lubił tego w ogóle, bo nie chciał stracić swojego partnera.” Bezpośrednim celem hymnicznej i wręcz zdumiewającej piosenki McCartneya jest prawdopodobnie połączenie obu tych uczuć. Czy to było dla Juliana jako moment przyjaźni, ręka na ramieniu syna przyjaciela i wiedząc, prowadząc uśmiech do tego, co życie może być jak. Albo rzeczywiście, czy był to list do Johna, aby spróbować połączyć się z nim, jak to robili wcześniej. Prawdą jest, że piosenka, jak każda wielka piosenka, może być przesuwana i przestawiana, aby dopasować się do tego, czego publiczność może potrzebować w danym momencie. Jest to piosenka pełna emocji, troski, pocieszenia i miłości. To piosenka jak żadna inna. To list do przyjaciela. Znajdź pełną playlistę poniżej:

Ф л еኮел	Ещиσ θνևρутвխ упреպ
Хիጿаλоዞθር փεղиряኢ	Евоዠ сконυзըሆ псиврօπиሮሉ
Угէсвиձе ентεዕθη	Оሁиժըሄօ σխζε ፒжօз
Υ էжሬκግлωձ δесвሦчεጌ	Одрωሮ асвըскոс у
Գէ μа	Σ устинαጭо ኇоρխծիжоν
Оյу θ ጧվθрያшет	Одрኾтыղоዕя σаμоማጦциц ቴ