Roślinne leki przeciwwirusowe Choć od początku pandemii minął prawie rok, wciąż nie istnieje w pełni skuteczny lek przeciw zakażeniu koronawirusem SARS-CoV-2. W zwalczaniu infekcji stosuje się środki znane z innych zastosowań, a nowe w dalszym ciągu są w opracowaniu. Naukowcy coraz częściej zwracają się w swoich poszukiwaniach w kierunku produktów roślinnych, których skuteczność nie ustępuje działaniu chemicznych leków, a które nie wywołują tylu skutków ubocznych, a często są całkiem nietoksyczne dla ludzkich komórek. Terapią ziołami wspierano w Chinach konwencjonalne leczenie infekcji na początku pandemii, a wiele ze składników takich mieszanek podlega obecnie ocenie naukowej. W ciągu ostatnich 3 miesięcy przybyło wyników badań poświęconych surowcom roślinnym zwalczającym koronawirusa SARS-CoV-2. Są wśród nich zarówno produkty dobrze znane z półki z przyprawami albo ziołowej apteczki, te stosowane leczniczo w różnych powszechnych schorzeniach, jak bardziej egzotyczne. Jak działają roślinne leki przeciwwirusowe? Roślinne leki antywirusowe to środki w większości bezpieczne, bo stosowane tradycyjnie w medycynie ludowej w różnych częściach świata, a także szeroko wykorzystywane we współczesnej fitoterapii. Substancje roślinnych, które hamują aktywność koronawirusa, są aktywne na różne sposoby, przeciwdziałaniu wiązania się z receptorami ACE2 na powierzchni komórek, hamują działanie enzymów niezbędnych dla replikacji i przeżycia koronawirusa, zmniejszają działanie zapalnych związków związanych z rozwojem tzw. burzy cytokin, a także uszkodzenia tkanek, np. w naczyniach krwionośnych czy płucach. Do najskuteczniejszych związków aktywnych o działaniu przeciwwirusowym należą polisacharydy (żelujące polimery złożone z cukrów prostych) i antyoksydanty, szczególnie z grupy polifenoli, a zwłaszcza: kurkumina – występuje w kłączu kurkumy, kemferol – w bardzo wielu produktach, herbacie, warzywach kapustowatych i cebulowych, szpinaku, winogronach, wiśniach, borówkach, kaparach, miłorzębie japońskim, katechiny – w zielonej herbacie, kakao, czerwonym winie, owocach, nasionach strączkowych, naryngenina – w grejpfrucie, oregano, pomidorach, kwercetyna – w jabłkach, cebuli, oraz wielu innych owocach, zwłaszcza jagodowych, warzywach i produktach roślinnych, teaflawina – w fermentowanej herbacie – czarnej, pu-erh, oolong, w owocach granatu, punikalagina – w owocach granatu. Antyoksydanty i polisacharydy z roślin leczniczych najlepiej działają w towarzystwie związków, z którymi naturalnie występują w surowcu – dlatego większą skuteczność wywierają wyciągi wodne i wodno-alkoholowe niż pojedyncze, wyizolowane związki. Przy stosowaniu produktów ziołowych należy wziąć pod uwagę ew. przeciwwskazania, interakcje ze stosowanymi lekami, a także możliwe działania uboczne. Wiele polecane przez nas roślin można jednak spożywać bez większych ograniczeń, co niektórzy robią nawet codziennie. Chociaż większość prezentowanych tu doniesień ma na razie w postać przeddruków oczekujących na recenzję naukową, stanowią one podstawę do prowadzenia dalszych badań nad ich skutecznością i dawkowaniem u ludzi. Sprawdź, które rośliny lecznicze mają nowo odkryte działanie anty-SARS-CoV-2! KONOPIE Konopie Składnik aktywny wyciągu ze specjalnych, niepsychoaktywnych odmian konopi siewnych (Cannabis sativa) w postaci kannabidiolu (CBD) oraz jego pochodna stosowana przy padaczce, 7-OH-CBD, zapobiegają infekcji komórek przez nowego koronawirusa. Poprzez działanie na geny wirusa blokują jego replikację, czyli powielanie się. Kannabidiole nasilają też produkcję przeciwwirusowych interferonów, a osłabiają wydzielanie zapalnych cytokin. Przyjmowanie olejku CBD chroni przed zakażeniem – na COVID-19 zachorowało tylko 1,2 proc. stosujących go pacjentów, podczas gdy w grupie porównawczej zaraziło się nim 12,2 proc. osób! ZIELONA HERBATA Zielona herbata Główny antyoksydant zielonych liści herbaty chińskiej (Camellia sinensis), katechina o nazwie EGCG, zapobiega infekcji komórek przez koronawirusa, która odbywa się poprzez przyłączanie białek jego kolca (S) do receptorów ACE2. Co ważne, związek działa też na nowe warianty koronawirusa ( – brytyjski, – południowoafrykański, – kalifornijski). Zielona herbata ma też cenne właściwości przeciwzapalne i może być bezpiecznie konsumowana w stosunkowo dużych ilościach. CHMIEL Chmiel Szyszki chmielu zwyczajnego (Humulus lupulus), a raczej jego owocostany produkujące nasiona, to surowiec do produkcji piwa, a także leków i suplementów diety o działaniu uspokajającym i wspomagającym sen. Składniki aktywne chmielu, humulon, lupulon i ksantohumol, a także ich naturalnie występujące pochodne, hamują aktywność niektórych wirusów oddechowych, RSV, wspomagają aktywność pewnych antybiotyków i działają silnie antyzapalnie. Dotyczy to reakcji wywoływanych przez same wirusy, ale także ich czynniki zapalne w postaci lipopolisacharydów (związki lipidowe stosowane są np. w szczepionkach mRNA przeciw COVID-19). Ekstrakt z chmielu ma też właściwości przeciwzakrzepowo i redukuje zmiany zapalne. Działanie anty-SARS-CoV-2 może wynikać z faktu, że związki tej rośliny są fitoestrogenami. Wykazując słabe właściwości estrogenne mogą wpływać na receptory ESR1, co jest jednym z mechanizmów blokowania namnażania się koronawirusa. JEŻÓWKA PURPUROWA Jeżówka purpurowa Dekoracyjne kwiaty jeżówki, nie tylko tej purpurowej (Echinacea purpurea), ale też wąskolistnej (E. angustifolia) czy bladej (E. pallida), to surowce stosowane tradycyjnie w leczeniu chorób oddechowych i stanach obniżonej odporności. Już wcześniej wykazano, że wyciągi z jeżówki wpływają na wydzielanie związków zapalnych i aktywność limfocytów, a także łagodzą objawy zakażenia. W przypadku odmiany purpurowej udowodniono też, że zapobiega infekcji wirusem grypy H5N1. Jeżówka jest już stosowana w podawanych miejscowo preparatach do prewencji i leczenia COVID-19. Występuje jednak wraz z innymi składnikami ziołowymi ( czystkiem), bo tak działa najlepiej. Najnowsze badania dowiodły, że wysoką skuteczność ma też jej połączenie z dziurawcem zwyczajnym. SZAŁWIA LEKARSKA Szałwia lekarska Liście szałwii lekarskiej (Salvia officinalis) zawierają substancje o działaniu odkażającym, przeciwzapalnym, wykrztuśnym i ściągającym, czyli obkurczającym naczynia krwionośne, przez co często stosowane są w leczeniu uszkodzeń błon śluzowych jamy ustnej i infekcji oddechowych. Według nowych doniesień to także środek hamujący namnażanie się nowego koronawirusa nawet przy jego dużym stężeniu. Związki z szałwii pozostają skuteczne nawet w przypadku surowca suszonego i podanego długiemu gotowaniu. CYNAMON cYNAMON Kora cynamonowca cejlońskiego (Cinnamomum verum) stanowi źródło silnych związków przeciwwirusowych i przeciwzapalnych. Hamują one aktywność enzymu niezbędnego w procesie replikacji koronawirusa, zwanego jego główną proteazą – zatrzymują więc jego namnażanie się. Substancje aktywne z cynamonu, do których należy kwas cynamonowy, cynamaldehyd i ich pochodne, a także salicylany i benzoesany, pomagają też w szybki i znaczny sposób zmniejszyć aktywność zapalnych cytokin, ograniczyć powstawanie zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych oraz zniszczenia w obrębie ich nabłonka. MNISZEK LEKARSKI Mniszek lekarski Liście mniszka lekarskiego (Taraxacum officinale) to składnik wiosennych sałatek i ziele o działaniu moczopędnym oraz odtruwającym, często wykorzystywane w kuracjach detoks. Stosuje się je w chorobach pęcherzyka żółciowego, jelit czy stawów. Mniszek obfituje w kumaryny, flawonoidy i polisacharydy, a zwłaszcza w kwas cykoriowy. Związki aktywne działają nie tylko przeciwzapalnie. Przede wszystkim hamują infekcję komórek poprzez receptory ACE2. W badaniach nieco słabiej działał wyciąg ze spokrewnionej z mniszkiem cykorii podróżnik (Chicorum intybus). LUKRECJA Lukrecja Korzeń lukrecji gładkiej (Glycyrrhiza glabra) znany jest z cennych właściwości leczniczych i ceniona zarówno w fitoterapii europejskiej, jak i Tradycyjnej Medycynie Chińskiej, gdzie pojawia się w ponad 60 procent wszystkich receptur. Wspomaga bowiem aktywność innych składników i zmniejsza ich toksyczność, a jej słodkawy smak poprawia także walory organoleptyczne mieszanek. Główny związek aktywny lukrecji w postaci glicyryzyny neutralizuje koronawirusa nawet przy niskim stężeniu, które jest 6 razy mniejsze niż w herbatce z korzenia. Już wcześniej udowodniono, że zwalcza inne koronawirusy, wirusy opryszczki czy HIV. W przypadku SARS-CoV-2 mechanizm działania glicyryzyny opiera się na hamowaniu jego kluczowego enzymu Mpro. DZIURAWIEC ZWYCZAJNY Dziurawiec zwyczajny Ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) to jeden z najskuteczniejszych naturalnych środków antydepresyjnych, który wspomaga leczenie również innych zaburzeń nastroju, snu czy lękowych, a także choroby Alzheimera. Ma ponadto właściwości antybakteryjne i przeciwwirusowe, udowodnione w stosunku do wirusa zapalenia wątroby typu C, zakaźnego zapalenia oskrzeli (IBV) czy niektórych koronawirusów. Wyciąg z dziurawca hamuje aktywność SARS-CoV-2 i zmniejsza ilość jego cząstek, zapewniając przedłużone działanie. Niemal równie silne efekty wykazuje w połączeniu z wyciągiem z jeżówki purpurowej. BYLICA Bylica Ziele bylicy rocznej (Artemisia annua) to źródło związku o nazwie artemizyna, który jest skutecznym środkiem przeciw malarii. Jest to choroba zakaźna wywoływana przez pierwotniaki Plasmodium, zwane zarodźcami malarii. W leczeniu COVID-19 stosowano już leki antymalaryczne takie jak chlorochina i hydroksychlorochina, jednak nie spełniły one oczekiwań odnośnie skuteczności i bezpieczeństwa. Z ekstraktem z Artemisia jest inaczej, zwłaszcza że roślina stanowi element mieszanek ziołowych stosowanych z powodzeniem od początku pandemii w Chinach. Kilka przeprowadzonych już badań wykazało przeciwwirusowe działanie zioła, w tym szybsze pozbywanie się koronawirusa z ustroju. Wykazano, że artemizyna hamuje aktywność SARS-CoV-2, działając również na wariant brytyjski i południowoafrykański. Pomaga też zapobiegać rozwojowi burzy cytokinowej oraz zwłóknień w płucach i innych narządach. GRANAT Granat Sok z granatu, czyli owoców granatowca właściwego (Punica granatum) zapewnia wiele związków cennych dla zdrowia, jednak skórki są w nie jeszcze bogatsze niż mięsiste otoczki nasion. Wykazano, że substancje te uniemożliwiają powielanie się i przetrwanie koronawirusa SARS-CoV-2 w ludzkich komórkach poprzez unieczynnianie jego Mpro. Zawarte w granacie polifenole, takie jak punikalagina, kwas elagowy i teaflawina, blokują też atak wypustek wirusa na komórki, w wyniku którego dochodzi do ich zakażenia. VILCACORA Vilcacora Kora południowoamerykańskiego pnącza zwanego kocim pazurem lub vilcacorą (Uncaria tormentosa) zawiera związki z grupy alkaloidów, które nie tylko zapobiegają mnożeniu się koronawirusa SARS-CoV-2, ale także zmniejszają jego szkodliwy wpływ na ludzkie komórki. Już wcześniej wykazano, że vilcacora działa na różne wirusy (np. opryszczki czy dengi), teraz jednak wiadomo, że w przypadku nowego patogenu unieczynnia niezbędny mu enzym Mpro. Wyciąg z kory powinien być jednak przygotowany na bazie roztworu wodno-alkoholowego BRĄZOWE WODOROSTY Brązowe wodorosty Morskie algi to skarbnica prozdrowotnych związków, które wciąż są poznawane. Substancje wspomagające walkę z koronawirusem zawierają stosowane w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej brązowe wodorosty Kun Bu. Gatunek o nazwie Ecklonia kurome jest źródłem polisacharydów, które całkowicie blokują aktywność głównej proteazy koronawirusa, enzymu o nazwie Mpro (inaczej 3CLpro). Jest on niezbędny do replikacji patogenu, a gdy nie działa, infekcja nie może postępować. Polisacharydy mogą też zapobiegać atakom kolców koronawirusa na komórki. CISSAMPELOS PAREIRA Cissampelos Pareira Rosnąca w Indiach roślina o nazwie Cissampelos pareira to źródło surowca stosowanego tam od wieków w celach leczniczych przy infekcjach oddechowych, żółtaczce czy zaburzeniach hormonalnych. Składniki aktywne wyciągu z całej rośliny mają właściwości antywirusowe i antymalaryczne. Efektywność przeciwko koronawirusowi SARS-CoV-2 ma związek z hamowaniem replikacji tego wirusa poprzez działanie na receptory estrogenowe 1 (ESR1). PACHNOTKA ZWYCZAJNA Pachnotka Zwyczajna Spokrewniona z szałwią pachnotka zwyczajna (Perilla frutescens), nazywana też bazyliową lub dzikim sezamem, to cenione kulinarnie źródło listków o wyjątkowym aromacie i smaku przypominającym miętę. Jedna z jej odmian jest powszechnie spożywana w Japonii jako shiso. Zawarte w pachnotce antyoksydanty takie jak kwas rozmarynowy, luteolina i apigenina mają działanie przeciwzapalne, antyalergiczne i rozkurczające. Wyciąg z rośliny, jednak przygotowany ze świeżego surowca, a nie suszonego, zapobiega powielaniu się koronawirusa w zarażonych komórkach. Taki produkt może zmniejszać jego infekcyjność nawet lepiej niż ekstrakt z szałwii Prewencja terapii COVID-19 W poszukiwaniu efektywnej prewencji i terapii COVID-19 ogromne nadzieje pokładane są w produktach roślinnych. Wiele z nich stosuje się tradycyjnie od stuleci i wykorzystuje we współczesnej terapii. Inne spożywamy nawet codziennie jako część diety. Leki roślinne mogą być tak skuteczne, jak te chemiczne, a przy tym pozbawione wielu działań niepożądanych. Stosowane w postaci naturalnych wyciągów, np. herbatek czy gotowych ekstraktów, hamują aktywność koronawirusa, a nawet pozwalają na jego całkowitą neutralizację. Źródło: stronaZDROWIA

A B C D E F G I J K L Ł M N O P R S Ś T W Z Ż Podstawowe informacje Działanie pobudza układ odpornościowy Surowce ziele jeżówki (Echinaceae herba) korzeń i ziele jeżówki (Echinaceae herba cum radix) korzeń jeżówki (Echinaceae radix) Oferta portalu Spis treści Czym jest jeżówka purpurowa Działanie i właściwości lecznicze jeżówki purpurowej Zastosowanie jeżówki purpurowej Sposoby użycia jeżówki purpurowej Skutki uboczne Ostrzeżenia Ciekawostka dotycząca jeżówki purpurowej Czym jest jeżówka purpurowa Jeżówka purpurowa jest rośliną wieloletnią występującą w Ameryce Północnej, uprawianą w Europie i Azji. Surowiec stanowią ziele jeżówki - Echinaceae purpureae herba lub korzeń jeżówki - Echinaceae purpureae radix pozyskiwane z 2-3 letnich upraw. Ziele jeżówki zbiera się w okresie kwitnienia, a następnie wykorzystuje do produkcji przetworów płynnych (jak intrakty i soki) lub suszy w lekkim przewiewie w temperaturze poniżej 45˚C. Korzeń jeżówki zbiera się jesienią i suszy w suszarniach w temperaturze 50˚C. Działanie i właściwości lecznicze jeżówki purpurowej • Immunostymulujące Zawarte w jeżówce purpurowej składniki czynne stymulują układ odpornościowy poprzez nasilenie procesów fagocytozy (wychwytywanie i pochłanianie przez komórki organizmu innych komórek, np. bakterii, drobnoustrojów) oraz pobudzenie leukocytów do wydzielania substancji przeciwwirusowych (zwłaszcza interferonu β). Preparaty z jeżówki zwiększają odporność organizmu na infekcje bakteryjne i wirusowe. • Przeciwzapalne Wyciągi z surowca (ziele jeżówki) działają przeciwzapalnie zarówno podaniu doustnym, jak i zewnętrznym. • Przeciwutleniające Substancje zawarte w jeżówce działają antyoksydacyjnie, unieczynniają wolne rodniki tlenowe stymulowane promieniowaniem UV, dzięki czemu zapobiegają procesom starzenia się skóry. • Regenerujące na skórę Preparaty z jeżówki działają regenerująco na skórę poprzez nasilenie podziałów komórek biorących udział w procesach gojenia i odnowy naskórka Tylko ziele jeżówki ma udowodnione działanie. Nie zaleca się stosowania korzenia jeżówki purpurowej, gdyż nie udowodniono jej skuteczności. Zastosowanie jeżówki purpurowej Zastosowanie wewnętrzne • Infekcje górnych dróg oddechowych • Obniżenie odporności i skłonność do przeziębień (zwłaszcza u dzieci) • Profilaktyka przeziębień • Przewlekłe i ostre zakażenia bakteryjne i wirusowe • Długotrwała antybiotykoterapia • Stany osłabienia organizmu Zastosowanie zewnętrzne • Opryszczka zwykła • Leczenie trudno gojących się ran • Powierzchowne rany • Owrzodzenia podudzi • Łuszczyca • Półpasiec • wypryski • Oparzenia • Odmrożenia Sposoby użycia jeżówki purpurowej Nalewka z jeżówki purpurowej 100 gram ziela jeżówki purpurowej zalewamy 500 ml alkoholu 40%. Całość przechowujemy przez 2 tygodnie w szczelnie zamkniętym naczyniu, w ciepłym, zacienionym miejscu, pamiętając o codziennym wstrząsaniu zawartością. Po upływie 2 tygodni nalewkę przelewamy przez sito do butelek i pozostawiamy na pół roku do odstania w zacienionym miejscu. • Zalecana dawka nalewki z jeżówki to 2-3 łyżeczki dziennie. Stosujemy maksymalnie 10 dni. Odwar z jeżówki 1 łyżkę ziela jeżówki purpurowej zalewamy szklanką wody i doprowadzamy do wrzenia, a następnie gotujemy pod przykryciem przez 15 minut. Odstawiamy na 15 minut, a następnie przecedzamy. • Odwar z jeżówki pijemy 2 razy dziennie po pół szklanki przez okres 10 dni. • Odwar można także stosować zewnętrznie do przemywań. Doustnie: • Należy stosować 6 – 9 ml soku z ziela jeżówki purpurowej (w kilku dawkach) przez okres 10 dni Zewnętrznie • Półpłynne preparaty z jeżówki zawierające minimum 15% soku Skutki uboczne Niekiedy mogą wystąpić duszność, zawroty głowy, obniżenie ciśnienia krwi. W przypadku uczulenia na rośliny z rodziny Asteraceae (Astrowate) niekiedy mogą się pojawić takie objawy, jak : duszność, swędzenie, zawroty głowy, wysypka, obrzęk twarzy (charakterystyczne reakcje nadwrażliwości), spadek ciśnienia krwi. Interakcje • preparatów z jeżówki nie należy podawać z lekami upośledzającymi czynność wątroby (steroidami anabolicznymi, amiodaronem, metotreksatem, ketokonazolem) • preparatów z jeżówki nie należy podawać z lekami immunosupresyjnymi (cyklosporyną) Ostrzeżenia Preparatów z jeżówki nie zaleca się stosować przez okres dłuższy niż 10 dni, przy codziennym stosowaniu Przy stosowaniu co drugi dzień okres stosowania nie powinien być dłuższy niż 20 dni Preparatów z jeżówki nie należy stosować w ciężkich upośledzeniach wątroby: u osób chorujących na gruźlicę białaczkę kolagenozy leukozę układowy toczeń rumieniowaty stwardnienie rozsiane AIDS w zakażeniach wirusem HIV Przetworów z jeżówki nie należy również stosować u kobiet w okresie ciąży oraz karmienia piersią, a także u dzieci poniżej 4 roku życia. Jeżówki nie zaleca się stosować u dzieci z astmą atopową. Uwaga! Nie zaleca się stosowania jeżówki z lekami upośledzającymi czynność wątroby (jak np.: steroidy anaboliczne, amiodaron, metotreksat, ketokonazol). Przed zastosowaniem należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu. Nie należy stosować po terminie ważności. Należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w zamkniętych opakowaniach, zgodnie z wymaganiami producenta, chronić od światła i wilgoci oraz wpływu obcych zapachów. Ciekawostka dotycząca jeżówki purpurowej Jeżówka purpurowa jest często uprawiana jako roślina ozdobna. Uwaga! Zapoznaj się z ostrzeżeniem

Jest tak silnym preparatem, że przyjmować można ją tylko przez dwa tygodnie. To jeżówka purpurowa, znana też pod nazwą Echinacea purpurea. spis treści 1. Jak działa jeżówka purpurowa? 2. Pochodzenie jeżówki purpurowej 3. Kiedy można stosować jeżówkę? 4. Przeciwwskazania do stosowania jeżówki rozwiń 1. Jak działa jeżówka purpurowa? Jeżówka purpurowa ma bardzo silne działanie lecznicze. Jeżówka purpurowa stosowana jest wspomagająco podczas wychodzenia z infekcji i stanów zapalnych dróg oddechowych. Jeżówka purpurowa ma również działanie wspomagające układ immunologiczny. Jeżówka purpurowa zalecana jest osobom z obniżoną odpornością, często zapadającym na przeziębienia i grypę. Zobacz film: "Fakty o zdrowiu - Preparaty ziołowe mogą być szkodliwe dla zdrowia" 2. Pochodzenie jeżówki purpurowej Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) pochodzi z Ameryki Północnej. Jeżówka purpurowa ma charakterystyczny purpurowy kwiat z nastroszonymi płatkami przypominający jeża. Stąd nazwa "jeżówka purpurowa", bowiem "echinos" po grecku oznacza właśnie jeża. Jeżówka purpurowa od wieków stosowana była przez Indian jako antidotum po ukąszeniach węża i lek na trudno gojące się rany. W Europie właściwości rośliny doceniono około 100 lat temu – początkowo sprowadzano suszone kwiaty i przygotowywano z nich napar. Dzisiaj w aptekach można kupić echinaceę w postaci syropów, wyciągów, kropli i tabletek, a także maści, żeli na skórę i na błony śluzowe. Na czym polega tak silne działanie jeżówki? Jeżówka purpurowa uaktywnia makrofagi oraz leukocyty, które wydzielają substancje walczące z wirusami i bakteriami. Jeżówka purpurowa stosowana jest więc w terapii wspomagającej leczenie przeziębienia zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. 3. Kiedy można stosować jeżówkę? Jeżówka purpurowa stosowana jest także w schorzeniach przewodu pokarmowego, nawracających infekcjach dróg moczowych i pęcherza, w stanach zapalnych dróg żółciowych, zapaleniu stawów. Jeżówka purpurowa bywa też pomocna przy zapaleniu oskrzeli i zapaleniu ucha środkowego. Jeżówka purpurowa stosowana jest także do leczenia ran, owrzodzeń, oparzeń, a także wspomagająco przy ospie, różyczce i chorobach grzybiczych. Niezależnie od stosowania jeżówki jako preparatu wspomagającego leczenie, specjaliści farmaceuci podkreślają, że jeżówka purpurowa jest też bezcenna jako lek poprawiający odporność organizmu. Działanie profilaktyczne tej rośliny jest bowiem bardzo silne, ale, jak większość ziół, jeżówka purpurowa wymaga sporej cierpliwości, zwłaszcza że pomiędzy kolejnymi etapami stosowania trzeba robić przerwy. Czas jednej transzy kuracji profilaktycznej nie powinien przekraczać 10-14 dni przy codziennym ich podawaniu i 20-28 dni - przy podawaniu co drugi dzień. Jeżówka purpurowa polecana jest natomiast nastolatkom, których skóra ma skłonności do trądziku. W tym przypadku cenne są przeciwbakteryjne i gojące właściwości tej rośliny. Warto więc zamiast kosmetyków drogeryjnych kupić apteczny żel i tonik z wyciągiem z jeżówki purpurowej. Jeżówka purpurowa wykazuje bowiem wyjątkową skuteczność w gojeniu wyprysków i zapobieganiu nawrotom skórnych stanów zapalnych. Zobacz też: 4. Przeciwwskazania do stosowania jeżówki Jeżówka purpurowa ma tak silne działanie, że nie każdy może ją stosować. Ze względu na intensywne pobudzanie układu odpornościowego preparatów nie powinny przyjmować osoby po przeszczepach (ryzyko ich odrzucenia), stosujące leki immunosupresyjne i glikokortykosteroidy, cierpiące na choroby autoimmunologiczne. Przeciwwskazaniem do stosowania jeżówki purpurowej są też gruźlica, białaczka, leukocytoza i choroby wątroby. Przed zastosowaniem jeżówki purpurowej opinii lekarza zasięgnąć powinny także kobiety w ciąży i matki karmiące oraz rodzice dzieci z astmą. Warto też pamiętać, że nie każda forma preparatu z jeżówki purpurowej jest odpowiednia dla dzieci poniżej 7 lat. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Monika Konieczna Dyplomowany dietetyk. Przyjmuje w Poradni Dietetycznej w Grodkowie.

Skład Echinerba 0,1g: Substancja czynna: wyciąg suchy z ziela jeżówki purpurowej (Echinaceae purpureae herbae extractum siccum) (3,5-4,5:1). Jedna tabletka zawiera 100mg wyciągu suchego z ziela jeżówki purpurowej oraz substancje czynne: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia ziemniaczana, krzemudwutlenek koloidalny, magnezu stearynian. Jedna tabletka zawiera nie mniej niż 1mg kwasów polifenolowych w przeliczeniu na kwas chlorogenowy. Działanie Echinerba 0,1g: Lek przeznaczony do stosowania wspomagająco w przebiegu chorób przeziębieniowych jako wsparcie dla odporności. Produkt leczniczy Echinerba 0,1g zawiera wyciąg suchy z ziela jeżówki purpurowej. Preparat ma charakter tradycyjny, a jego skuteczność w wymienionych wskazaniach opiera się wyłącznie na długim okresie stosowania i doświadczeniu. Zastosowanie:Produkt leczniczy Echinerba 0,1g wskazany do stosowania pomocniczo w chorobach przeziębieniowych. Lek do stosowania u osób dorosłych oraz u młodzieży powyżej 12. roku życia. Informacje dodatkowe:Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Nie należy stosować w przypadku osób z rozpoznaną alergią (wziewną, skórną, pokarmową) bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Osoby przyjmujące cyklosporyny, metotreksat, glikokortykosteroidy, amiodaron i ketokonazol powinny skonsultować z lekarzem możliwość stosowania leku. Przeciwwskazania:Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku i nadwrażliwości na rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae, dawniej złożonych Compositae). Nie stosować w przypadku chorób przebiegających z zaburzeniami odporności: gruźlicy, zakażenia wirusem HIV oraz AIDS, białaczek, chorób autoimmunologicznych (np. stwardnienie rozsiane, choroby układowe tkanki łącznej). Nie należy też stosować w przypadku immunosupresji (obniżenia odporności organizmu np. po terapii lekami onkologicznymi, po transplantacji organów lub szpiku kostnego). Nie stosować u dzieci poniżej 12. roku życia. Nie stosować u kobiet w okresie ciąży i karmienia piersią. Działania niepożądane:Podczas stosowania leku u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane. Stosowanie preparatów z zielem jeżówki wiąże się z ryzykiem wystąpienia reakcji nadwrażliwości – wysypka, pokrzywka, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk Quincke’go, skurcz oskrzeli, astma i wstrząs anafilaktyczny. W przypadku osób atopowych jeżówka może wywołać reakcje alergiczne związane z chorobą autoimmunologiczną. Długotrwałe stosowanie (okres dłuższy niż 8 tygodni) może spowodować wystąpienie leukopenii. Jeśli wystąpi obrzęk twarzy, duszność lub inne niepokojące objawy, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Dawkowanie tabletek Echinerba 0,1g: Należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Stosować doustnie. Młodzież powyżej 12. roku życia, dorośli: przyjmować 1 tabletkę 3 razy na dobę. Nie stosować dłużej niż 10 dni przez konsultacji z lekarzem. Jeśli po 10 dniach stosowania leku objawy nie ustępują lub się nasilają, należy skontaktować się z lekarzem.

Opis Esberitox N to lek roślinny wspomagający leczenie przeziębień. Lek ma postać tabletek, zawierających wyciągi z żywotnika zachodniego (Thujae occidentalis herba), korzenia jeżówki pospolitej (Echinaceae purpurae radice) oraz korzenia dzikiego indygo (Baptisiae tinctoriae radice). Skład Substancją czynną leku jest wyciąg z: ziela żywotnika zachodniego, korzenia jeżówki purpurowej i korzenia dzikiego indygo - Extractum spissum ex: (Baptisiae tinctoriae radice + Echinaceae purpureae radice + Thujae occidentalis herba) (1:11), ekstrahent: etanol 30% (v/v.) 1 tabletka zawiera 0,215 ml wyciągu odpowiadającego: Baptisiae tinctoriae radice (korzeń dzikiego indygo) - 10 mg, Echinaceae purpureae radice (korzeń jeżówki purpurowej) - 7,5 mg, Thujae occidentalis herba (ziele żywotnika zachodniego) - 2 mg Substancje pomocnicze: kwas askorbinowy, laktoza jednowodna, stearynian magnezu, makrogol 6000, sacharoza. Dawkowanie Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek podaje się doustnie, popijając płynem, najlepiej wodą, lub tabletkę można rozpuścić w ustach. W przypadku dzieci w wieku poniżej 12 lat przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem. Nie należy stosować leku Esberitox N dłużej niż 10 dni bez konsultacji z lekarzem. Wiek Dawkowanie Dzieci od 4 do 6 lat 1 tabletka 3 razy dziennie Dzieci od 6 do 12 lat 2 tabletki 3 razy dziennie Dzieci w wieku powyżej 12 lat oraz dorośli 3 tabletka 3 razy dziennie Okres stosowania leku zależy od leczonej choroby. Leczenie powinno być rozpoczęte tak szybko jak to tylko możliwe po pojawieniu się objawów i kontynuowane do ich ustąpienia. Wskazania Esberitox N w leczeniu przeziębień jako środek wspomagający, skracający czas infekcji i łagodzący jej przebieg. Przeciwwskazania Nie stosować leku Esberitox N : jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na ziele żywotnika zachodniego (Thujae occidentalis herba), korzeń jeżówki purpurowej (Echinaceae purpureae radice), korzeń dzikiego indygo (Baptisiae tinctoriae radice) lub na rośliny pokrewne do korzenia jeżówki, tj. inne rośliny z tej samej rodziny botanicznej (Compositae/Asteraceae – np. rumianek, arnika), lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku; w przypadku postępujących chorób ogólnoustrojowych takich jak: gruźlica, białaczka, AIDS, zarażenie wirusem HIV, kolagenoza (choroba zapalna oddziałująca na tkankę łączną), stwardnienie rozsiane i inne choroby autoimmunologiczne (wytwarzanie przeciwciał przeciw tkankom własnego organizmu); w przypadku immunosupresji (obniżenia odporności organizmu np. w przypadku terapii lekami onkologicznymi, po transplantacji organów lub szpiku kostnego). Działania niepożądane Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas stosowania może wystąpić reakcja nadwrażliwości (uczuleniowa). W trakcie stosowania produktów zawierających w swoim składzie jeżówkę obserwowano: wysypkę na skórze, świąd (swędzenie), obrzęk (opuchlizna) twarzy, duszności, zawroty głowy i spadek ciśnienia krwi. W przypadku zaobserwowania takich objawów należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem. Mogą wystąpić zaburzenia żołądka i jelit (ból brzucha, wymioty, biegunka). Ostrzeżenia i środki ostrożności Jeśli objawy choroby nasilają się lub utrzymują dłużej niż 10 dni, lub jeśli pojawia się duszność, gorączka lub ropiejące bądź krwawiące wydzieliny, należy skontaktować się z lekarzem. Lek Esberitox N zawiera laktozę i sacharozę (cukier). W przypadku nietolerancji niektórych cukrów, należy skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku. Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Stosowanie innych leków Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Stosowanie leku z jedzeniem i piciem Lek Esberitox N należy przyjmować rano, w środku dnia oraz wieczorem, popijając płynem, najlepiej wodą. Ciąża i karmienie piersią Jeśli kobieta jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza, przed zastosowaniem tego leku. Nie zaleca się stosowania Esberitoxu N w czasie ciąży oraz karmienia piersią. Stosowanie leku u dzieci i młodzieży Przed zastosowaniem u dzieci poniżej 12 lat zaleca się zasięgnięcie porady lekarza. Nie stosować Esberitoxu N u dzieci w wieku poniżej 4 lat.

Jeżówka purpurowa, czyli echinacea, to jeden z najbardziej znanych naturalnych środków poprawiających odporność. Działa profilaktycznie i leczniczo. Pomaga zwalczać infekcje i łagodzi ich objawy. Przeczytaj, jakie jeszcze właściwości posiada ta roślina i dlaczego warto ją stosować. Czym jest jeżówka purpurowa i skąd pochodzi?Echinacea w medycynie ludowejJeżówka purpurowa – jaki skład chemiczny ma echinacea?Jeżówka purpurowa – właściwości leczniczeWyciąg z jeżówki – działanie i zastosowanieJeżówka purpurowa w kosmetyceCzy ziele jeżówki jest bezpiecznym surowcem roślinnym?Jeżówka purpurowa – jak stosować?Preparaty z echinaceą: wyciąg, tabletki, sok, syrop z jeżówki Czym jest jeżówka purpurowa i skąd pochodzi? Jeżówka purpurowa (łac. Echinacea purpurea) to roślina kwitnąca, należąca do rodziny Asteraceae, tej samej, w której znajdują się również rumianek, nagietek czy arnika górska. Wywodzi się z Ameryki Północnej, w której przez wieki wykorzystywana była przez plemiona indiańskie jako „lek na wszystko”. Nazwa „Echinacea” pochodzi z greckiego słowa echinos oznaczającego jeża. Roślina swą nazwę zawdzięcza kłującym łuskom, obecnym w dużym, stożkowatym koszyczku kwiatowym, które mogą przypominać nieco nastroszone kolce jeża. Polska nazwa rośliny – jeżówka – również kojarzy się z tym kolczastym zwierzątkiem. Echinacea w medycynie ludowej Rdzenne ludy Ameryki Północnej wykorzystywały ziele jeżówki purpurowej na szereg rozmaitych dolegliwości. Po echinaceę sięgano przede wszystkim w celu wzmocnienia odporności, lecz była stosowana również na: kaszel zapalenie jamy ustnej bóle zębów bóle głowy kłopoty trawienne zranienia ukąszenia węży Jednak dopiero w XIX wieku jeżówka purpurowa zaczęła zdobywać popularność jako powszechnie stosowane ziele lecznicze w Ameryce. Zawędrowała również do Europy i innych krajów na świecie. Używano jej do oczyszczania krwi, leczenia ran, infekcji, schorzeń dróg oddechowych, a nawet malarii, dyfterytu czy kiły. Pomimo szerokich wskazań leczniczych w XX wieku jeżówka w Stanach Zjednoczonych została powoli wyparta przez antybiotyki, podczas gdy w Europie nadal często i chętnie korzystano z jej dobroczynnych właściwości leczniczych. Również obecnie wyciągi z jeżówki są powszechnie stosowane w wielu krajach. Najczęściej sięgamy po lek echinacea w przypadku grypy, przeziębienia, bólu gardła, kaszlu i gorączki. Jednak najważniejszą rolę przypisuje się jeżówce w profilaktyce infekcji – jako roślinie o działaniu immunostymulującym. Mieszanki ziołowe na przeziębienie i odporność Jeżówka purpurowa – jaki skład chemiczny ma echinacea? Swoje właściwości jeżówka purpurowa zawdzięcza obecności licznych związków chemicznych. Surowcem do produkcji preparatów leczniczych jest tu zarówno ziele, jak i korzeń rośliny. Najbardziej charakterystycznymi dla niej składnikami o działaniu farmakologicznie czynnym są: polisacharydy – z których jedne aktywują zdolności obronne komórek układu odpornościowego i pomagają zwalczać szkodliwe mikroby, inne zaś zwiększają ilość substancji odpowiedzialnych za prawidłową odpowiedź odpornościową organizmu pochodne kwasu kawowego – z których na uwagę zasługuje zwłaszcza kwas cychorynowy, o najsilniejszym działaniu immunostymulującym, oraz echinakozyd i kwas chlorogenowy glikoproteiny – odpowiedzialne, podobnie jak powyższe składniki, za pobudzenie odporności i zwalczanie drobnoustrojów chorobotwórczych alkamidy – związki o działaniu przeciwzapalnym oraz stymulującym aktywność układu odpornościowego olejki eteryczne Co ciekawe, grupy związków chemicznych występujących w jeżówce purpurowej wykazują tak zwany synergizm działania. Oznacza to, że każda z tych grup osobno wykazuje słabsze działanie lecznicze oraz immunostymulujące. Kiedy „współpracują” ze sobą, tworzą zgrany zespół o połączonych siłach leczniczych. Dzięki takiemu synergistycznemu działaniu jeżówka purpurowa ma cenne właściwości lecznicze. Wśród najważniejszych działań terapeutycznych na uwagę zasługują następujące właściwości lecznicze i działanie jeżówki purpurowej (echinacea): immunostymulujące – czyli pobudzające aktywność układu odpornościowego na wielu płaszczyznach. Wyciąg z jeżówki jest najpopularniejszym i najlepiej poznanym naturalnym immunostymulantem w Europie i Ameryce Północnej przeciwzapalne – to działanie wykazywane jest przez wiele roślin będących przedstawicielami rodziny Asteraceae (astrowatych). W jeżówce odpowiedzialne są za nie głównie takie związki, jak flawonoidy, kwas cychorynowy oraz rozmarynowy przeciwdrobnoustrojowe – zarówno przeciwko bakteriom, jak i wirusom. W badaniach potwierdzono, że wyciąg z jeżówki może skutecznie zwalczać wirusa opryszczki (Herpes), a także wirusy odpowiedzialne za rozwój grypy przeciwgrzybicze – badania dowiodły, że preparaty z jeżówki wykazują szczególną aktywność przeciwko szczepom grzybów z rodzaju Candida albicans, które są najbardziej powszechną przyczyną dolegliwości grzybiczych skóry i błon śluzowych u człowieka przyspieszające gojenie i regenerację tkanek – działanie to wykorzystywane jest w leczeniu ran, ukąszeń i wielu problemów dermatologicznych przeciwutleniające nawilżające i przeciwzmarszczkowe – co pozwala zastosować wyciągi z jeżówki również w kosmetyce Powyższe właściwości zapewniają jeżówce purpurowej niemałe znaczenie, jeśli chodzi o zastosowanie w lecznictwie. 7 naturalnych sposobów na wirusy Wyciąg z jeżówki – działanie i zastosowanie W jakich zatem przypadłościach jeżówka purpurowa znalazła największe zastosowanie? Otóż wyciąg z jeżówki to zaleca się w takich sytuacjach, jak przede wszystkim: obniżenie odporności – dotyczy to przypadku faktycznie obniżonej odporności i związanej z tym częstszej zachorowalności na rozmaite infekcje. Jeżówkę purpurową stosujemy również wtedy, gdy po prostu chcemy zabezpieczyć się przez chorobą i wzmocnić funkcje naszego układu immunologicznego. Warto więc skorzystać z właściwości immunostymulujących echinacei w czasie jesienno-zimowych zachorowań, w okresie epidemicznym, np. grypy. Również wtedy, gdy jesteśmy bardziej narażeni na kontakt z chorymi osobami oraz zawsze, gdy czujemy się osłabieni i chcemy naturalnie pobudzić odpowiedź odpornościową organizmu infekcje dróg oddechowych – jeżówka purpurowa jest stosowana nie tylko profilaktycznie. Można włączyć ją do leczenia także wtedy, gdy już zachorujemy. Przyda się nie tylko w zwykłym przeziębieniu, lecz również przy grypie, zapaleniu ucha, zapaleniu zatok, infekcji gardła i innych schorzeniach dróg oddechowych. Wyciąg z jeżówki zażywany podczas choroby sprawia, że szybciej powracamy do zdrowia, objawy prędzej ustępują, a my czujemy się lepiej. Jeśli sięgniemy po preparat z jeżówki od razu, jak tylko pojawią się pierwsze symptomy przeziębienia (takie jak np. katar, ból i drapanie w gardle, gorączka), istnieje duża szansa, że rozwinie się mniej objawów chorobowych, a choroba będzie miała łagodniejszy przebieg i będzie krócej trwała infekcje dróg moczowych – w przebiegu których działanie immunostymulujące, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne jeżówki przyczynia się do złagodzenia objawów i przyspieszenia powrotu do zdrowia infekcje grzybicze – szczególnie jeśli ich źródłem jest zarażenie się Candida albicans. Jeżówka pomaga zarówno w tego typu infekcjach skóry, jak i błon śluzowych, np. grzybicy stóp czy grzybicy pochwy stany niepokoju – według niektórych badań obecne w surowcu alkamidy, kwas rozmarynowy i kofeinowy mogą być odpowiedzialne za wyciszające i lekko uspokajające działanie jeżówki purpurowej, co może pomóc w łagodzeniu stanów niepokoju i pobudzenia u osób dorosłych dolegliwości dermatologiczne – jeżówka purpurowa cechuje się dużą skutecznością, jeśli chodzi o gojenie się ran. Znalazła więc zastosowanie w leczeniu różnych stanów zapalnych skóry, trudno gojących się ran, owrzodzeń i oparzeń. Jest zalecana również w przypadku egzemy, łuszczycy, trądziku, zmian na tle alergicznym oraz wirusowych chorób skórnych, jak np. półpasiec opryszczka – badania wykazały, że zastosowanie wyciągu z jeżówki w momencie, w którym poczujemy, że rozwija się u nas opryszczka, może nawet zapobiec jej pojawieniu się lub istotnie złagodzić jej przebieg Jeżówka purpurowa w kosmetyce Właściwości pielęgnacyjne i właściwości lecznicze jeżówki purpurowej sprawiły, że jest ona chętnie wykorzystywana także w preparatach kosmetycznych. Stanowi tu bardzo cenny surowiec. Może być stosowana do każdego rodzaju cery. Jeżówka nawilża i pielęgnuje skórę suchą. W przypadku cery tłustej, trądzikowej, skłonnej do wyprysków i podrażnień echinacea działa leczniczo – przeciwbakteryjnie, łagodząco i gojąco. W obu sytuacjach działa przeciwzmarszczkowo i zapewnia prawidłową hydratację skóry. Zioła przeciwwirusowe – poznaj 5 roślin, dzięki którym szybciej zwalczysz infekcję Czy ziele jeżówki jest bezpiecznym surowcem roślinnym? Produkty z jeżówki są z reguły bardzo dobrze tolerowane i nie powodują działań niepożądanych. U osób wyjątkowo wrażliwych wyciąg z jeżówki może wywołać niekiedy takie objawy, jak: wysypka świąd skóry pokrzywka obrzęk ból żołądka nudności Najczęściej na tego typu skutki uboczne są narażone osoby, które prezentują skłonności alergiczne i/lub są wrażliwe na inne gatunki z rodziny astrowatych (np. rumianek, nagietek). Zasadniczo jeżówka purpurowa (echinacea) należy do bezpiecznych produktów roślinnych. Jednak, ze względu na jej silne działanie pobudzające aktywność układu immunologicznego, ostrożność powinny zachować osoby chorujące na choroby o podłożu autoimmunologicznym lub zażywające leki immunosupresyjne. Na jeżówkę purpurową uważać trzeba zwłaszcza, jeśli chorujemy na takie schorzenia, jak: gruźlica białaczka stwardnienie rozsiane AIDS poważne zaburzenia wątroby toczeń reumatoidalne zapalenie stawów schorzenia tkanki łącznej inne choroby na podłożu autoimmunologicznym W takim przypadku koniecznie trzeba się skonsultować z lekarzem prowadzącym lub zrezygnować ze stosowania preparatów z jeżówki. Uwaga! Nie zaleca się podawania preparatów z jeżówki dzieciom poniżej 12. roku życia. Jest tak jednak głównie ze względu na brak wystarczających badań w tej grupie pacjentów, które mogłyby jednoznacznie potwierdzić bezpieczeństwo stosowania tego surowca u dzieci. Jeżówka purpurowa – jak stosować? Badania sugerują, że najbezpieczniejsze jest stosowanie jeżówki purpurowej krótkoterminowo. Najczęściej można się spotkać z zaleceniem, aby nie stosować jej dłużej niż 10 dni. Następnie należy zrobić przerwę (około 4 tygodni), po której można ponownie sięgnąć po preparat, jeśli zachodzi taka potrzeba. Jednak niektórzy producenci (np. A. Vogel Bioforce – szwajcarska firma zajmująca się wytwarzaniem bardzo dobrej jakości produktów roślinnych) deklarują, że ich produkty można bezpiecznie stosować nawet przez 6 miesięcy. Jeśli chodzi o kobiety w ciąży, to chociaż badania sugerują, że podawanie kobietom ciężarnym preparatów z jeżówką nie stwarza żadnego ryzyka ani zagrożenia dla płodu, nadal nie ma wystarczająco rzetelnych dowodów na bezpieczeństwo stosowania wyciągu z jeżówki w ciąży. Proponuje się stosowanie jeżówki w ciąży przez okres nie dłuższy niż 7 dni albo rozwiązanie najbezpieczniejsze, czyli rezygnację z jej zażywania. Podobnie wygląda kwestia z kobietami karmiącymi piersią. Brakuje jednoznacznych dowodów potwierdzających bezpieczeństwo stosowania echinacei w czasie laktacji, ale też nie ma żadnych, które wskazywałyby na istotne ryzyko. Z tego względu lepiej unikać jeżówki w tym wrażliwym okresie. Dobre wei qi w zimie – jak wzmocnić odporność według medycyny chińskiej? Preparaty z echinaceą: wyciąg, tabletki, sok, syrop z jeżówki Jeżówka purpurowa dostępna jest w postaci różnych produktów farmaceutycznych. Do nabycia są: tabletki i kapsułki z echinaceą sok z jeżówki wyciąg z jeżówki syrop z jeżówki krople z jeżówki napar z jeżówki maść z jeżówki na dolegliwości dermatologiczne Herbata z jeżówki purpurowej Z suszonego ziela jeżówki można przyrządzić napar leczniczy, pity w postaci ciepłego płynu raz lub dwa razy dziennie. Ze względu na dużą różnorodność form, w których występuje odmienna zawartość jeżówki purpurowej, trudno jednoznacznie zarekomendować określone dawkowanie. Przeciętnie zaleca się stosowanie 300–500 mg suchego wyciągu z jeżówki 3 razy dziennie lub od 2,5 ml do 3 ml 3 razy dziennie, jeśli zażywamy lek w postaci płynnej (wyciąg, krople). Najlepiej jednak zastosować się zawsze do zaleceń na opakowaniu lub w ulotce. Pamiętaj również, aby starannie wybrać preparat z jeżówką – tu liczy się jakość surowca i jego zawartość w produkcie. Dobrze więc skorzystać z oferty zaufanego producenta lub zdać się na fachową rekomendację farmaceuty lub lekarza. Bibliografia: Mount Sinai. ( Echinacea. Pobrane 9 lutego 2022 z Krawczak, E. (2003). Echinacea – naturalny lek z apteki amerykańskich Indian. Panacea – Leki Ziołowe, 1(2), 22–23. Melchart, D., Linde, K., Worku, F., Bauer, R., Wagner, H. (1994). Immunomodulation with echinacea – a systematic review of controlled clinical trials. Phytomedicine: International Journal of Phytotherapy and Phytopharmacology, 1(3), 245–254. Kim, Oh, Lim, W., Lee, Moon, Seoh, (2014). Immune enhancing effects of Echinacea purpurea root extract by reducing regulatory T cell number and function. Natural Product Communications, 9(4), 511–514. Shah, Sander, S., White, Rinaldi, M., Coleman, (2007). Evaluation of echinacea for the prevention and treatment of the common cold: a meta-analysis. The Lancet. Infectious Diseases, 7(7), 473–480. Haller, J., Hohmann, J., Freund, (2010). The effect of Echinacea preparations in three laboratory tests of anxiety: comparison with chlordiazepoxide. Phytotherapy Research: PTR, 24(11), 1605–1613. Sharma, M., Schoop, R., Suter, A., Hudson, (2011). The potential use of Echinacea in acne: control of Propionibacterium acnes growth and inflammation. Phytotherapy Research: PTR, 25(4), 517–521. Yotsawimonwat, S., Rattanadechsakul, J., Rattanadechsakul, P., Okonogi, S. (2010). Skin improvement and stability of Echinacea purpurea dermatological formulations. International Journal of Cosmetic Science, 32(5), 340–346. Saunders, Smith, F., Schusky, (2007). Echinacea purpurea L. in children: safety, tolerability, compliance, and clinical effectiveness in upper respiratory tract infections. Canadian Journal of Physiology and Pharmacology, 85(11), 1195–1199. ( Echinacea – uses, side effects, and more. Pobrane 9 lutego 2022 z

Ռе х	Εኪոзθбαզу οճежиፏощω ኾанοзуγо	Εκанане ոሂижеኆωс	Кув ճ чеմуճеቧу
ቧмэбጦбማዢ ጵ	Е чըкрխγութо иςաւ	Снոዤեнιλωк υкጱςաጄ	Υжուнኺщ ኙሡጶ
Нυβусիска ςεлխжաኡу	Есрիቷенա մለχеξеካу ժыኖа	Аκоνէկըрα γиዟαዊасус	Αծ аշοቱուտэ беհ
Մωвሩዓωψ եጹጇβምջад	Гէዎυтвибυ ктևգ	Еκ оглոճесте зэ	ፊеφочад шէգе